"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1365 E., 2022/248 K.
KARAR : Karar verilmesine yer olmadığına
TAVZİH İSTEYEN : Davalı vekili
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 2. Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf talebinin esastan reddine, davacının istinaf talebinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; Dairemizin 27.06.2022 tarihli ve 2022/3760 Esas 2022/6198 Karar sayılı ilamıyla, davacının talebinin tam ıslaha ilişkin olduğu gözetilerek davanın ıslah edilmiş haliyle görülüp değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Davalı tarafından verilen dilekçede kararın tavzihi istenilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Bölge Adliye Mahkemesinin 19.01.2023 tarihli Yargıtay'a dosya gönderme formunda davalının dilekçesinin karar düzeltme dilekçesi olduğu belirtilmiş ise de; davalı vekili 03.10.2022 havale tarihli dilekçesi ile, Dairenin 27.06.2022 tarihli bozma ilamında bahsi geçen ıslah dilekçesinin hangi dilekçe olduğunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305 inci maddesi gereğince tavzihini talep ettiği anlaşılmıştır.
Somut olayda; davacı, satın alınan aracın ayıplı olduğu ve el konulduğu iddiasıyla satış bedelinin iadesi için başlattığı takibe itirazın iptalini talep etmiş, yargılama sırasında 6770 sayılı Kanunun 31 inci maddesi ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa eklenen Geçici 10 uncu maddesine dayalı olarak Özel Tüketim Vergisinin % 25'ine denk gelen tutarı ödenmek suretiyle aracı almıştır.
Davacı, 30.01.2018 tarihli dilekçesinde aracı almak için Gümrük Müdürlüğü hesabına 25.365 TL ÖTV ödemek zorunda kaldığını, aracı kullanmadığı halde yaptığı masrafların da davalının sorumluluğunda olduğunu belirtmiş, 27.11.2018 tarihli duruşmadaki beyanında da; aracı 07.09.2017 tarihinde teslim aldığını, aracını kullanamamasından kaynaklı raiç kira alacağı bedelini, Gümrük Müdürlüğüne ödenen ÖTV bedelini ve diğer zararlarının tespiti hususunda dosyanın bilirkişiye verilmesini, icra takibi yapıldığı tarihte 6770 sayılı Kanun çıkarılmadığından, taleplerinin aracı kullanamamaktan kaynaklanan zarara ve ÖTV bedeline dönüştüğünü bildirmiştir.
Bu haliyle yargılama sürecindeki yeni durum nazara alındığında davacının bu talebi tam ıslaha ilişkin olup, Dairemizin bozma ilamında tavzih edilecek bir durum bulunmadığından tavzih dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı tarafın 03.10.2022 havale tarihli tavzih talepli dilekçesinin REDDİNE,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemmesine gönderilmesine,
09.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.