"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/106 E., 2022/1271 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İzmir 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/143 E., 2020/197 K.
Taraflar arasındaki alacak davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 12.02.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde gelen davacı vekili Avukat ..........., ile davalı vekili Avukat ...'in sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen saat 14.00'te Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ile arkadaş olduklarını, davalının kendisine müracaat ederek .......,Bornova'da olan taşınmazı taksitle satın almak istediğini, kısa bir süre sonra toplu parası geleceğini söyleyerek müvekkilinden taksitle aldığı bu evin taksitlerini ödemesini istediğini, yine bu evin tüm eşyalarını ve bir adet aracı da müvekkilinden almasını istediğini, davalıya güvenerek teklifinin kabul edildiğini, aracı aldığını, evin taksitlerini ödediğini, müvekkilinin bu şekilde 400.000,00 TL alacaklı hale geçtiğini, kısa bir süre önce müvekkilinin davalıdan alacağını talep ettiğinde kendisini oyaladığını ileri sürerek, 400.000,00 TL'nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; tarafların arasında evlilik dışı ilişki olduğunu, davacının evli olduğunu ve evliliği devam ederken müvekkili ile tinder isimli bir arkadaşlık sitesinde tanıştığını ve sanal alemde ilişkilerini ilerlettiklerini, bu ilişkinin başlamasıyla birlikte davacının müvekkiline imam nikahı kıydığını ve birlikte yaşamaya başladıklarını, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 81 inci maddesine göre hukuka ve ahlaka aykırı bir sonucun gerçekleşmesi amacıyla verilen şeylerin geri istenemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı tarafından yapılan ödemelerin borç olarak yapılmadığı, aralarındaki evlilik dışı gayrimeşru ilişkinin karşılığı olarak yapıldığı, 6098 sayılı Kanun'un 81 inci maddesine göre hukuka ve ahlaka aykırı bir sonucun gerçekleşmesi amacıyla verilen şeylerin geri istenemeyeceği, dosyada dinlenen tanık anlatımları ile dosyaya sunulan davetiyeden taraflar arasında ilişkinin bulunduğu, davacının dava konusu 400.000,00 TL'yi borç olarak verdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; davalı ile müvekkili arasında sadece samimi bir arkadaşlık ilişkisi bulunduğunu, davalı tarafça söz konusu durum abartılarak evlilik düzeyinde olduğu şeklinde gerçek dışı iddialarda bulunulduğunu, davalının müvekkilinin saf ve iyiniyetini kullanarak hem arabanın para ödemeden adına devredilmesini sağladığını, hem de Folkart'tan alınan evin ödemelerini müvekkiline yaptırdığını, davalının işsiz olduğunu, maddi geliri bulunmadığını, müvekkilinden habersiz davetiye bastırdığını, taraflar arasında gayri ahlaki ilişki olmadığını, 6098 sayılı Kanun'un 77 nci maddesi ve 79 uncu maddesi gereğince kendisinden aldıklarını geri vermekle yükümlü olduğunu, gösterilen tanıkların anlatımları ile davalıdan alacağı olduğu hususunun kanıtlandığını, davalı tanıklarının beyanlarının ise soyut beyanlar olduğunu, karara esas olamayacağını ileri sürerek, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dinlenen tanık anlatımları, fotoğraflar, whatsaap yazışmaları, imzalı eşya teslim tutanakları, düğün davetiyesi ile tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde taraflar arasında evlilik dışı ilişki bulunduğu, tarafların borç verildiği iddia edilen dönemde aynı evde birlikte yaşadıkları, davacının evli olduğu sırada gayri resmi birlikteliği sürdürebilmek amacıyla iradi olarak davalıya aracı devrettiği, evin taksitlerini ödediği, davacının dava konusu 400.000,00 TL parayı borç olarak verdiğini ispatlayamadığı, davacı tarafın istinaf itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde bildirdiği sebepleri tekrarlayarak, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, borç olarak verildiği iddia edilen ödemelerin iadesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun "Geri istenememe" başlıklı 81 inci maddesi.
2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 6 ncı maddesi.
3. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 'İspat yükü'' başlıklı 190 ıncı maddesi.
3. Değerlendirme
1. Kural olarak belli bir olayın gerçekleşip gerçekleşmediğini, tarafların ispat etmesi gerekir. İspat yükü, ispatı gereken vakıalara dayanan tarafa ait olup, herkes iddiasını ispatla mükelleftir.
2. Dava dosyasının incelenmesinde; davacı ile davalı arasında evlilik dışı ilişkinin olduğu, whatsapp yazışmaları ile taraflar arasında ilişkinin gayri resmi olduğunun anlaşıldığı, davacı tarafından davalının aldığı ev için ödemeler yapıldığı, davacının davalıya 12.12.2018 tarihli noter satış sözleşmesi ile aracını sattığı, söz konusu bedellerin borç olarak verildiğinin ispat yükü kendisinde olan davacı tarafından ispat edilemediği, 6098 sayılı Kanun'un 81 inci maddesi gereğince hukuka, ahlaka aykırı bir sonucun gerçekleşmesi için verilenlerin iadesinin istenemeyeceği anlaşılmakla davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
17.100,00 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.02.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.