"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2012/2 E., 2012/1010 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı asıl tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece 09.01.2023 tarihli ek karar ile temyiz başvurusunun süresinde olmadığından reddine karar verilmiştir.
Ek karar davalı asıl tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun (7201 sayılı Kanun) bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10 uncu maddesinin birinci fıkrasına göre; tebligat muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun'un 3 üncü maddesi ile eklenen aynı maddenin ikinci fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
7201 sayılı Kanun'un 21 inci maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin kanun gerekçesinde; ikinci maddenin birinci fıkrasına göre bilinen en son adrese çıkartılan tebligattan sonuç alınamazsa, 10 uncu madde gereği adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak başkaca araştırma yapılmaksızın o adrese tebligat çıkarılacağı açıklanmıştır. Muhatap o adreste hiç oturmamış ya da adresten ayrılmış dahi olsa tebligat iade edilmeyecek, aynı maddenin ikinci fıkrası gereğince işlem yapılacaktır. Bunun yapılabilmesi için de tebligatı çıkaran merciin, adresin, adres kayıt sistemindeki mernis adresi olduğunu tebliğ evrakında belirtmesi gerekmektedir.
Yukarıdaki açıklamalara göre; Mahkeme kararının, davalının bilinen son (ve ödeme emrinin de tebliğ edildiği) adresi yerine mernis adresine tebliğe çıkarıldığı, 7201 sayılı Kanun hükümlerine göre davalıya yapılan tebliğin usulüne uygun yapılmadığı anlaşıldığından, usulsüz tebliğatı öğrenme tarihi olarak beyan ettiği 23.12.2022 tarihine göre davalı asılın temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılmakla; temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Mahkemece verilen 09.01.2023 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
Davalının gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin apart oteli işlettiğini, davalının konaklama ücretini ödemediğini, alacağın tahsili için yapılan takibe haksız itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı; davaya cevap vermemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davanın kabulüne, davalı tarafından yapılan itirazın iptali ile takibin devamına, davalı tarafından alacağın %40 oranında icra inkar tazminatı ödenmesine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı asıl temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı; takibe itiraz ettiğini, itirazın iptali davası açıldığından ve karar verildiğinden hiç haberi olmadığını, tebligatların usulsüz olduğunu, kendisine savunma yapma, delil bildirme hakkı tanınmadığını, kendisinin otelde konaklamadığını ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.7201 sayılı Kanun'un 10 ve 21 inci maddeleri
2.6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 156 ncı maddesi
3.Değerlendirme
1.Mahkemece verilen 20.12.2012 tarihli karar, davalı tarafından 29.12.2022 tarihinde temyiz edilmiştir. 6098 sayılı Kanun'un 156 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince hüküm, verildiği tarihten itibaren on yıl geçtikten sonra zamanaşımına uğrar. Bu sürede zamanaşımını kesen sebeplerin varlığı kanıtlanamazsa alacağa ilişkin Mahkeme kararı zamanaşımına uğrar. 11.04.1940 tarihli ve 1939/15 E. ve 1940/70 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca Mahkeme, verilen hükmü kendiliğinden değiştiremez. İlam zamanaşımına uğramış olsa bile temyiz edilip Yargıtay tarafından bozulmadıkça davayı tekrar ele alıp zamanaşımı nedeniyle reddedemez. Bu durumda Mahkemece, bu ilkeler gözetilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2.Öte yandan; dava dilekçesi, davacı tarafça bildirilen ve ödeme emrinin tebliğ edildiği adrese değil doğrudan davalının mernis adresine tebligat zarfının üstüne mernis adresi olduğu belirtilerek 7201 sayılı Kanun'un 21 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca tebliğ edilmiştir. Şu halde, yapılan tebligatlar usulsüz olup davalının savunma hakkı kısıtlanmıştır. Bu nedenle taraf teşkili sağlanmadan yazılı şekilde karar verilmesi de usul ve yasaya aykırıdır.
3.Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz olunan, Mahkemenin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 09.01.2023 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA,
2. Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi gereğince BOZULMASINA,
2. Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
6100 sayılı Kanun'un Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
27.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.