"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/896 E., 2023/1831 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 36. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/496 E., 2022/173 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; ... Eğitim ve Araştırma Merkezinin bulunduğu ... Köyünün mahalle statüsüne kavuştuğunu, davalı İdare tarafından 5216 sayılı Kanun ve 6360 sayılı Kanun ile mahalle statüsü kazanmış köyler için ilgili abone türüne merkezde uygulanan tarifenin %20'sinin uygulanacağının kararlaştırıldığını, ancak davalı İdarenin kanun ve tarife hilafına 05.06.2014 tanzim tarihli faturadan son fatura olan 20.08.2019 tarihli fatura dahil eğitim tesisleri yerleşkesi için kesilen faturalardaki ücrette hiçbir indirim uygulanmadığını, bu durumun 14.05.2019 tarihli yazı ile davalı İdareye bildirildiğini, ancak halen herhangi bir indirim uygulanmadığını ve indirimli tarifeden faydalanma talebinin kabul görmediğini ileri sürerek; 05.06.2014 tarihinden bugüne kadar kesilen tüm faturalar için davalıya fazladan yapılan ödemelerden şimdilik 10.000,00 TL'sinin her bir fatura tutarına ayrı ayrı ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 25.02.2022 tarihli dilekçesi ile talebini 315.415,68 TL olarak ıslah etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacı tarafın bu davadaki alacaklar için işlemin iptali talepli olarak Ankara 2. İdare Mahkemesinin 2019/1640 Esas sayılı dosyası ile açtığı davada verilenü red kararının istinaf aşamasında olduğunu, davacı tarafın 6360 sayılı Kanundan önce resmi abone tarifesi olarak hizmetlerden faydalanmaya başladığını, dava konusu aboneliğin bulunduğu muhitin kanun koyucunun muafiyet tanımak istediği yerlerden olmadığını, davacının kanuni düzenlemeyle amaçlanan köy ahalisinden olmayıp tarım ve hayvancılıkla iştigal de etmediğini, dolayısıyla köylerin mahalleye dönüşmesiyle mağduriyete uğrayacak ve ilave bir mükellefiyetle karşılaşacak kişilerden olmadığını, 6360 sayılı Kanun'un amacının indirimli tarife uygulanması gereken kesimin köy yerleşim alanlarında yaşayan ve geçimini tarım, hayvancılık vb. yollarla sağlayanlara yönelik olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; 6360 sayılı Kanun'un geçici 1 inci maddesinin amacının aslen köylüleri korumak olduğu, ilgili maddenin kapsamına davacı Kurum gibi kurum ve kuruluşların girmeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; davanın dayanağı olan Kanun hükmünün son derece açık olmasına rağmen Mahkemece bu hüküm yerine gerekçe ve amacı esas alınarak hüküm kurulduğunu, davacı Kuruma ait yerleşkenin Kanun kapsamında kaldığını ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; "...Somut olayda, 6360 sayılı On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Altı İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un amacı ve gerekçeleri birlikte değerlendirildiğinde; anılan kanundaki indirimin geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlayan köylerdeki konut aboneliklerine yönelik olup, asıl amacın köy statüsünden mahalle statüsüne geçişte köylerde bulunan abone sahiplerinin maliyetlerinin artmasının önlenmesi ve ekonomik yönden desteklenmesi olduğu, temel geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlayan köylülere ilişkin olan indirimli tarife düzenlemesinden bu nitelikte olmayan davacı ...'nün faydalanmasının ilgilli yasal düzenleme gereği mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Kaldı ki; dava konusu uyuşmazlığa ilişkin olarak taraflar arasında Ankara 2. İdare Mahkemesinin 2019/1640 Esas sayılı dosyasında görülen dava, aynı gerekçe ile reddine karar verilmiş, karar kanun yolu denetiminden geçerek kesinleşmiştir." gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, fazla ödendiği idda edilen su fatura bedellerinin davalıdan tahsili talebine istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6360 sayılı Kanun'un Geçici 1 inci maddesinin (15) numaralı fıkrası
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye, özellikle ilgili Kanun maddesinin amacı kapsamında davacının indirimli tarife düzenlemesinden faydalanamayacak olmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.