"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1794 E., 2023/3656 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/242 E., 2021/424 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin 25.06.2013 tarihinde, yolda yaya olarak gittiği sırada davalıların kat maliki olduğu taşınmaz önünden geçerken binanın çatısından 2 beton parçasının koparak kafasına düşmesi nedeniyle yaralandığını ve Cerrahpaşa Tıp Fakültesine sevk edildiğini, kafasında kırık olduğunun tespit edilerek uygulanan tedavi sonrası taburcu edildiğini, davalıların bakımsız bıraktıkları binadan düşen parçalar nedeniyle müvekkilinin beyin travması geçirerek koku ve tat alma organlarını kullanamaz hale geldiğini, doktorların bu duyularının geri gelmeyeceğini beyan ettiklerini, toplam 4.338,00 TL masraf ile iş kaybının oluştuğunu belirterek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 4.338,00 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın haksız fiilin gerçekleştiği tarihten itibaren işleyecek faizi ile davalılardan tahsilini istemiştir.
II. CEVAP
Bir kısım davalılar vekilleri; beton parçaların müvekkillerinin maliki olduğu binadan düştüğüne ve binanın bakımsızlığından kaynaklandığına dair delil sunulmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; 30.03.2021 tarihli bilirkişi heyet raporunda görüleceği üzere, davacının başına düşen beton parçasının bulunduğu mahalde davalılara ait apartman dışında başkaca apartmanların da bulunduğu, davacının başına düşen beton parçasının davalılara ait taşınmazdan koparak düştüğü iddiasının davacı tarafından ispat edilemediği, bilirkişi raporlarının yoruma dayalı olması nedeni ile kusurun belirlenmesi bakımından hükme esas alınmadığı, davacının kendisine verenin davalılar olduğunu ispat edemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bilirkişi raporlarında taşın düştüğü binanın yorumlara dayalı olarak belirlenmeye çalışıldığı, kesin tespitin yapılamadığının anlaşıldığı, polis ve savcılığa şikayetin olmadığı, taş düşen bina resimlerinin de sunulmadığı, olayla ilgili tanık bildirilmediği, davacının başından yaralanmasına neden olan 2 beton parçasının davalılara ait binadan düştüğü keşfen dahi belirlenemediğinden, davacının davasını olayın sorumluları açısından ispat edemediği gerekçesiyle, istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; yargılama sırasında alınan tüm bilirkişi raporlarında, müvekkilinin kusursuz, davalıların ise kusurlu olduğunun belirtildiğini, müvekkilinin geçirdiği kaza sonucu zarar gördüğünü ve koku duyusunu kaybettiğini, müvekkilinin kaza sonrası acil ambulans ile olay yerinden hastaneye sevkedildiğini, akabinde yoğun bakımda kaldığını ve taburcu olduğunu, bu bilgi ve bilgiler celbedilmeden/değerlendirilmeden karar verildiğini ifade ederek; kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, bina malikinin sorumluluğuna dayalı tazminat talebine ilişkindir.
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle davacının başına düşen beton parçasının davalılara ait binadan koparak düştüğü iddiasının ispat edilemediğinin anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
23.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.