"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2013/497 E., 2015/84 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kabulüne verilmistir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; tarımsal sulama abonesi olan müvekkilinin 16.06.2009, 08.03.2010 ve 03.01.2011 son ödeme tarihli faturaları 6111 sayılı Kanun'dan yararlanarak Karkamış İşletme Şefliği veznesine yatırdığını ve ödemeye ilişkin bilgisayar çıktılarını aldığını, ödeme yapmasına rağmen fatura tutarlarının faizi ile birlikte tekrar istenildiğini, daha sonra görevlinin ödediği bedeli şirket hesabına aktarmayarak zimmetine geçirdiğini öğrendiklerini, müvekkilinin bir sorumluluğunun bulunmadığını ileri sürerek; mükerrer tahakkuk ettirilen 2010/12. dönem 1620,52 TL, 2012/6. dönem 1.960,00 TL ve 2012/6. dönem 2.889,69 TL'lik faturalara ilişkin 6.464,21 TL tutarındaki borç ve geçikme faizinden dolayı borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı; Karkamış İşletme Şefliğinde yaşanan olaylara ilişkin ceza yargılaması bulunduğunu, müfettişlerce de inceleme yürütüldüğünü, ödeme karşılığı verilen makbuzların ibraz edilmesi gerektiğini, faturalandırma işleminin yasal olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davalı şirket personeli tarafından abone-net sistemi ortamında yapılan usulsüzlükler sonucunda oluşan zarardan dolayı abonenin sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle, davanın kabulü ile dava konusu faturalardan dava tarihi itibariyle 6.464,21 TL tutarındaki borcun geçikme faizi ile birlikte borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; yetki itirazları ile ödeme miktarının da araştırılması ve ödemeye ilişkin makbuzların ibraz edilmesi gerektiği yönündeki iddialarının değerlendirilmediğini, ceza soruşturmasının incelenmediğini, sadece beyan ile yetinildiğini, muhasebe bilirkişisinden rapor alınması gerektiğini ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; davalı ... tarafından tahakkuk ettirilen fatura bedelinin ödenmesine karşın görevli tarafından sisteme aktarılmaması nedeniyle yeniden tahakkuk ettirilen fatura bedeline yönelik menfi tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 116 ncı maddesinin birinci fıkrasına göre; "Borçlu, borcun ifasını veya bir borç ilişkisinden doğan hakkın kullanılmasını, birlikte yaşadığı kişiler ya da yanında çalışanlar gibi yardımcılarına kanuna uygun surette bırakmış olsa bile, onların işi yürüttükleri sırada diğer tarafa verdikleri zararı gidermekle yükümlüdür."
3. Değerlendirme
Mahkemece; davacının tahakkuk eden fatura miktarını makbuz karşılığı ödediğinin, davalı çalışanlarının kesinleşen ceza mahkemesi kararıyla tahsil ettikleri fatura bedellerini sahte tahsilat makbuzu düzenleyerek zimmetine geçirme eylemi nedeniyle cezalandırıldıklarının, yapılan ödemenin sistemde yer almamasından davacının sorumluluğunun bulunmadığının, eş söyleyişle yukarıda yer verilen kanun hükmü uyarınca davalı şirketin çalışanlarının eyleminden sorumlu olduğunun belirlenmiş olmasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
24.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.