"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/253 Esas, 2022/118 Karar
KARAR : Kabul
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkin davada yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı idare vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden görülmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kaldırma kararı üzerine yargılama yapan İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı idare ve dahili davalı idare vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı ve dahili davalı idareler vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davalı idare vekili maddi hatanın düzeltilmesi talepli dilekçesinde; Dairenin onama kararından önce 26.11.2022 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Vergi Usul Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına dair 7421 sayılı Kanun ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’na (2942 sayılı Kanun) eklenen Ek madde 4 ün üçüncü fıkrası uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerekirken maddi hata yapılarak onama kararı verildiğini belirterek Daire kararının düzeltmesini talep etmiştir.
7421 sayılı Kanun ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen Ek madde 4 ün üçüncü fıkrası; “Bu Kanun kapsamında açılan davalarda verilen bedel ve tazminat kararlarına ilişkin mahkeme ve icra harçları, davalı idare tarafından ödenmek üzere maktu olarak belirlenir.” şeklinde düzenlenmiştir. Eldeki dava 04.11.1983 tarihinden sonra fiilen el atılan taşınmazın fiilen el atılan bölümleri ile birlikte proje bütünlüğü gereği bedeline hükmedilen bölümlerin bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, 04.11.1983 tarihinden sonra kamulaştırma yapılmaksızın el konulan taşınmazlar hakkında açılan davalara ilişkin 2942 sayılı Kanun’da yasal düzenleme bulunmadığı, bu davaların kaynağını Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun, 16.05.1956 tarihli ve 1956/1 Esas, 1956/6 Karar ile 16.05.1956 tarihli ve 1954/1 Esas, 1956/7 Karar sayılı kararlarından aldığı nazara alındığında, Dairemizin 29.03.2023 tarihli, 2022/14260 Esas, 2023/3111 Karar sayılı onama kararında herhangi bir maddi hata yapılmadığı anlaşılmıştır.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı idare vekilinin talebinin REDDİNE,
Davalı idareden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine,
17.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.