Logo

5. Hukuk Dairesi2022/2500 E. 2022/12511 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kamulaştırma bedeli tespitine ilişkin davada, bölge adliye mahkemesinin davalının temyiz istemini miktar itibarıyla kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle reddetmesinin hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Anayasa Mahkemesi’nin 6100 sayılı HMK’nın 341/2. maddesinin kamulaştırma bedelinin tespitine ilişkin davalar yönünden iptaline karar vermesi ve bu iptalin HMK 362/1-a maddesi için de uygulanması gerektiği gözetilerek, davalının temyiz isteminin yazılı gerekçe ile reddine ilişkin ek karar kaldırılarak, bölge adliye mahkemesinin esasa ilişkin kararının HMK'nın 370. maddesi uyarınca onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

İLK DERECE

MAHKEMESİ : Aksaray 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı ve pilon yeri bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.

İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraflarca yapılan istinaf başvurusunun davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden kabulü ile HMK'nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince kesin olarak verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiş, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince davalının temyiz isteminin kesinlik sınırı altında olduğundan HMK'nın 346/1 ve 362/1-a maddelerince ek karar ile reddine karar verilmiş olup; işbu ek karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Her ne kadar mahkemece kararın miktar itibarıyla kesin olduğundan bahisle davalının temyiz başvurusunun reddine karar verilmiş ise de; 15/04/2022 tarihli ve 31810 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 24/02/2022 tarihli ve 2021/34 Esas, 2022/21 Karar sayılı kararı ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 341. maddesinin (2) numaralı fıkrasının birinci cümlesinin “kamulaştırma bedelinin tespitine ilişkin davalar” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği gözetildiğinde; temyiz kanun yoluna başvurulabilen kararları düzenleyen HMK’nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi için de aynı hususun uygulanması gerektiğinden,

Davalının temyiz isteminin yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru olmadığından, 24.12.2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;

Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi 389 ada 14 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı taraflarca yapılan istinaf başvurusunun davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden kabulü ile objektif değer artış oranının yükseltilmesi sonucu bulunan fark bedelin depo ettirilmesi suretiyle hükmün düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Davalının temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 22/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.