"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/523 Esas, 2022/2716 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/5 Esas, 2019/777 Karar
Taraflar arasındaki mesken nitelikli bağımsız bölümün iş yeri olarak kullanılmasının önlenmesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davalıların tapuda mesken olarak kayıtlı bağımsız bölümü iş yeri olarak kullandıklarını belirterek, dava konusu 5 numaralı bağımsız bölümün tapuda kayıtlı mesken nitelikli eski haline getirilmesine ve iş yeri olarak kullanılmasının önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu (634 sayılı Kanun) kapsamında aranan dava şartlarını taşımadığı gibi davacının haksız ve kötü niyetli olduğundan davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkeme kararında davalının dava konusu bağımsız bölümün niteliğini iş yerine dönüştürdüğü hususunun yeterince aydınlatılmadığını, 634 sayılı Kanun'un 24 üncü maddesi esas alınmış olmasına rağmen davalının verdiği eğitim alanına ilişkin danışmanlık hizmetinin madde kapsamına girmediğini, davalının icra ettiği hizmet, eğitim danışmanlığı olduğundan bu hizmeti evinde yürüttüğünü, çocuklara yönelik eğitim danışmanlığı yaptığından hizmet yeri için çocukların daha rahat edebileceği bir ortam olan evini seçtiğini, tanık beyanları ile keşif sonucu elde edilen bilgilerin dava dilekçesindeki iddiaları ispatlar niteliği olmamakla beraber edinilen bilgiler incelendiğinde söz konusu bağımsız bölümün davalı tarafından mesken olarak kullanıldığının ortaya çıktığını, davacıların dayanak olarak sundukları Kat Malikleri Genel Kurul Toplantısında tutulan tutanağın yazılı bildiriminin yapılmadığını, gündem hakkında davalının bilgi sahibi olmadığı yönünde şerh düşülmüş olması hususunun dava dilekçesinde belirtildiğini, gerekçeli kararda bu husus incelenmeden karar verildiğini, söz konusu toplantı tarihinin davalının taşınmaza taşınmasından önce olduğunu, asıl kullanım amacının mesken olduğunu, ara sıra öğrencilerine yardım amaçlı eğitim danışmanlığı hizmeti verdiğini, bu nedenle taşınmazın tüm kat maliklerinin muvafakatinin alınması gerekmediğini, muvafakatleri olmaksızın bu şekilde kullanıldığı sebebiyle eski haline iade kararı verilmesine ilişkin karar da bu açıklamalar doğrultusunda sebepten yoksun hale geleceğinden kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile mahkemece verilen kararın usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar ederek, eksik inceleme ve araştırmaya dayalı hüküm kurulduğunu bağımsız bölümün home ofis tarzı kullanıldığını, iş yeri niteliğinde dönüşmediğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, mesken nitelikli bağımsız bölümün iş yeri olarak kullanılmasının önlenemisine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 24 ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Dava konusu 5 numaralı bağımsız bölümün tapu kaydında mesken niteliği ile kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 24 üncü maddesi hükmü uyarınca tapuda mesken olarak kayıtlı bir bağımsız bölümün bu amaçla kullanılması, tüm bağımsız bölüm maliklerinin oybirliği ile verecekleri karara bağlıdır. Ana gayrimenkule ait yönetim planının 3 üncü maddesinin de dairelerin konut olarak kullanılacağı hususunun belirtildiği gözetildiğinde mahkemece verilen davanın kabulü kararı usul ve kanuna uygundur.
4. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.