"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/3146 Esas, 2023/2508 Karar
DAVA TARİHİ: 14.04.2016
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: Dikili Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/18 Esas, 2023/653 Karar
Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının meskeninde, onaylı mimari projeye ve 3194 sayılı İmar Kanunu'na (3194 sayılı Kanun) aykırı olarak yaklaşık 11 m² teras büyütmesi, meskenin merdiven altıda da yaklaşık 2,88 m² kapalı alan büyütmesi yaptığını, her kat malikinin ana gayrimenkule ve diğer bağımsız bölümlere kusuru ile verdiği zarardan dolayı diğer kat maliklerine karşı sorumlu olduğunu, bitişik nizam durumunda olan ve bahçenin ortak alan olarak kullanıldığı yerde onaylı mimari projeye, 3194 sayılı Kanun ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'na (634 sayılı Kanun) aykırı olarak yapılan imalatların kaldırılarak eski hale getirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı cevap dilekçesinde özetle; meskeninde teras büyütmesi dışında proje harici bir şey bulunmadığını, merdiven altının ise kanal olduğunu, terasın binanın görüntüsünü bozmadığını, kimseyi rahatsız etmediğini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; zemin katta birinci kata çıkan merdiven altında 2.88 m² kapalı alan olan merdiven altının kendisine ait bağımsız bölümde bulunmakta olup kapalı alan olarak bağımsız bölümün kullanılır alanını büyütmediği gibi binanın statiğini de etkilemediğinden 2.88 m²lik yere yapılan müdahalenin men'i kararının doğru olmadığını, ayrıca bir an için ortak alan olarak değerlendirilse dahi ortak alanlarda her kat maliki arsa payı oranında diğerlerinin hakkına tecavüz etmeksizin kullanmak hak ve yetkisine sahip olup; 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) ”Tarifler” başlıklı 2 nci maddesinin (b) bendinde “ana gayrimenkulün bağımsız bölümlerinin dışında olup, korunma ve ortaklaşa kullanmaya yarayan yerler” olarak ortak alan tarifi yapılmış olup, kat maliklerinin ortak malik sıfatıyla paydaşı bulunduğu yerler üzerinde faydalanma ve kullanma hakkının bulunduğunun belirtildiğini, yaygın kat mülkiyetine tabii bağımsız bölümünün zemin kattan birinci kata çıkan merdiven boşluğunun kapalı alan oluşturmaya elverişli olmadığının belirlendiği halde ve aynı şekilde davacının da bu alanı kapalı alan olarak kullandığı diğer dosyada sabit olup (Dikili Sulh Hukuk mahkemesinin) bu durumun 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 nci maddesi gereği dürüstlük ve iyiniyet hükümlerine aykırılık teşkil ettiğini, dubleks vasıflı villanın ön tarafında bulunan ve ortak alan olarak nitelenen balkonda projeye aykırı olarak 5.10 m² büyütme olduğu ve bu alanın ortak alan olduğu sabit ise de 634 sayılı Kanun gereği teras büyütme ve sundurma vasıflı işlemler imari proje gerektirmediğinden ve ortak alanda arsa payı oranında kullanım ve faydalanma hakkı mevcut olduğundan bu oranda olayda aşılmadığından ve yine aynı taşkınlık bitişik nizam komşusunda da olduğundan 4721 sayılı Kanun'un 2 nci maddesine göre davacı iyiniyetli ve dürüstlük kurallarına uygun hareket etmediğinden iş bu davanın kabulünün yerinde olmadığını, Mahkeme kararının kaldırılması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekilinin temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar etmiş ve kararın eksik inceleme sonucu verildiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dava konusu ana gayrimenkulde davalının mimari projeye aykırı imalatlar dolayısı ile ortak alana müdahalede bulunduğu, yapılan müdahaleye ilişkin herhangi bir tadilat projesi yahut yeterli nisapta kat maliklerinin muvafakat verdiğine ilişkin belgenin dosyaya sunulamadığı anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 19 ncu maddesi uyarınca her kat maliki ana gayrimenkulün mimari durum ve güzelliğini korumaya mecbur olup, dosya kapsamı ile aksinin ispatlanamadığı ve yapılan müdahalenin ortak alanlardaki kat maliklerinin mülkiyet hakkı aleyhine olduğu gözetildiğinde davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
4. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.