"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 24.05.2016
SAYISI : 2017/1 E., 2022/19 K.
DAVA TARİHİ : 03.12.2015
HÜKÜM/KARAR : Davanın reddi
Taraflar arasında açılan gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacıların Trabzon ili, Çukurçayır beldesi, 8 pafta, 2719 ve 557 parselde kayıtlı taşınmazların hisseli malikleri olduğunu, davacılar ile davalıların Trabzon 3. Noterliğinin 02/09/2015 tarih ve 23 no.lu yevmiye ile “Düzenleme şeklinde satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesi” imzaladıklarını, sözleşmeden sonra taşınmazın 3 ayrı parsele bölünmüş olup, yeni parsel numaralarının ise 2972, 2973, 2974 olduğunu, mezkur sözleşmeye göre yüklenici firmanın taşınmazlarda toplam 3 adet Blok inşa edecek A ve B blok yükleniciye, C blok ise arsa sahibi müvekkillere kalacağını, mezkur sözleşmenin 9. maddesine göre işin başlama ve bitim süresi belirtilmiş olup, kat irtifakının kurulması ile süresinin başladığı ve 37 ay içinde inşaatın biteceği ve C blok'un müvekkillere teslim edilmesi gerektiği hususunun açıkça belirtildiğini, aynı sözleşmenin 4. maddesine göre, arsa sahiplerine verilecek dairelerin hesabının tüm inşaat alanının %28'i olması gerektiği, bu şekilde sözleşmenin imzalandığının ortada olduğunu, sözleşme gereklerinin böyle olmasına rağmen davalıların sözleşme gereklerini yerine getirmediklerini ve müvekkillerin mağduriyetine sebep verdiklerini, inşaat taahhüt edilen sürede bitirilmediğini, kat irtifakının 09.03.2006 tarihinde kurulduğunu, dava konusu taşınmazın %28'inin müvekkillere verilmediği ve vaat edilen inşaatın süresinden bitirilmediği iddiası ile, müvekkiller tarafından Trabzon 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/53 D.İş. sayılı dosyasıyla, taşınmaz üzerinde bilirkişi marifetiyle bir tespit yapıldığını, yapılan tespitle inşaatın son durumu ve yapı kalitesinin sözleşmeye uygun olup olmadığı hususunda ayrıca yüzdelik oranı üzerinde rapor tanzim edildiğini, yapılan bu tespitle inşaatın sözleşmede yazılı, standartlarda yapılmadığı ve süresinde bitirilmediği, müvekkillere ise, yüzde dilimi olarak %24 oranında daire düştüğünün açık ve net bir şekilde beyan edildiğini, bu durumda davalıların müvekkiller ile aralarında yapmış oldukları kat karşılığı inşaat sözleşmesine açıkça aykırı davrandıklarının mahkeme kararı ile tespit edildiğini, alacaklarıyla ilgili olarak Trabzon Ticaret Mahkemesi’ne bir alacak davası açtıklarını, davalarını 600.098,00 TL üzerinden ıslah ettiklerini ancak bundan sonra alınan bilirkişi raporunda 732.145,00 TL alacaklarının tespit edildiğini, tekrar ıslah dilekçesi verdiklerini ancak ikinci kez ıslah yapılamayacağından bahisle mahkemece 600.098,00 TL üzerinden davanın kabulüne karar verildiğini, tüm bu nedenlerle 132.047,00 TL'nin taraflar arasındaki sözleşmede öngörülen ve C blok'un teslim tarihi olan 01/05/2009 tarihinden itibaren ticari faiziyle alınıp davacılara verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; 01.06.2015 tarihli rapora göre inşaat sözleşmesinin %28 olduğu ve bizlerin %4 eksik verdiğimiz belirtilerek büyük bir hata yaptığını, oysa sözleşme gereği %28 arsa sahipleri dolayısıyla % 72 müteahhitlerin olduğunu, buna rağmen arsa sahipleri halen % 60 hisseyi taraflarında bulundurduklarını, çünkü B Parsel ( parsel 2973)'in tapusunu 11 yıl geçmesine rağmen halen kendilerine vermediklerini, üstelik avukatları Av. Mehmet Bıyıklı’nın 20.11.2015 tarihli Trabzon 4. Noterliğinden çekmiş olduğu ihtarda ticaret mahkemesinin 2010/297 esas sayılı dosyanın kararını gerekçe göstererek arsayı satacaklarını açıkça beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesi’nin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dava dilekçesi, cevap dilekçesi, alınan beyanlar, görevsizlik kararı, dosya içerisine celbedilip incelenen bekletici mesele yapılan Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin eski 2010/297 Esas, yeni 2019/258 Esas sayılı dosyası ve dosya içerisine getirtilen diğer tüm bilgi ve belgeler hep birlikte incelendiğinde; davacının Ticaret Mahkemesinin 2010/297 Esas sayılı dosyasına konu talepleri ikinci kez ıslah yapılamayacağından karşılanmayan kısmının tahsiline yönelik ek dava mahiyetinde eldeki davayı açtığı, davacının Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/297 E sayılı dosyasına sunulan 29.11.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile 600.98,72 TL maddi tazminat bedelinin tahsili isteminde bulunduğu, alınan bilirkişi raporları sonrasında 09.09.2015 tarihli 2. ıslah dilekçesi ile dava konusu kat karşılığı inşaat sözleşmesi nedeniyle 365.681,00 TL eksik verilen arsa değeri, 280.004,00 TL eksik inşaat alanı bedeli ile 86.460,00 TL gecikmiş kira bedeli alacağını talep ettiği, ek dava mahiyetindeki eldeki dosya ile ilgili dosyada ikinci kez ıslah yapılamayacağı gerekçesi ile kabul edilmeyen 132.047,00 TL bedelin tahsilini talep ettiği, asıl dava dosyanın karara çıktığı Yargıtay 23. Hukuk Dairesi Başkanlığının 2016/603 Esas ve 2017/2754 Karar sayılı ilamı ile kararın bozulduğu bozma sonrası Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2019/258 Esas sırasına kaydedildiği, yeniden yapılan yargılama sırasında mahkemesince bozma ilamına uyularak davacıların eksik inşaat alanı ve arsa taleplerinin reddine karar verildiği ve verilen kararın Yargıtayca onanması üzerine karar düzeltme talebinin reddine karar verilerek kesinleştiği anlaşılmakla işbu davanın reddine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesi’nin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacılar vekili istinaf dilekçesinde özetle; eksik inşaatın varlığının bekletici mesele yapılan Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2019-258 esas sayılı dosyasındaki bilirkişi raporlarında tespit edildiğini, sözleşmenin 4. maddesi dikkatlice incelendiğinde arsa sahiplerine kalacak olan dairelerin iki temel şarta bağlandığı görüleceğini, bunlardan birincisinin arsa sahiplerine kalacak daireler C blokta toplanacak olması, ikinci temel şartın ise, C bloktaki dairelerin toplam metre kare alanı tüm inşaatın metre kare alanının % 28’i oranında olması gerektiğinin açıkça görüleceğini, Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 2016/603 E, 2017/2754 K sayılı ilamında tamamen hatalı ve hukuka aykırı bir yorumla arsa sahiplerine verilecek dairelerin C blokta toplanması yeterli görüldüğünü, tüm bu nedenler ve resen dikkate alınacak nedenlerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasıdır.
2. İlgili Hukuk
TBK 470. madde vd maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanunun 371 nci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanunun 370 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine,
Dosyanın İlgili Mahkemesine gönderilmesine,
07.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.