"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/959 E., 2023/327 K.
DAVA TARİHİ : 10.03.2020
HÜKÜM/KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2020/148 E., 2021/671 K.
Taraflar arasında alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; taraflar arasında RES katkı payı anlaşması imzalandığını, davalı tarafça RES katkı payı tutarının ihale sürecindeki müvekkilin teklif mektubunda gösterilen formül üzerinden hesaplama yapılarak fatura düzenlendiğini, sözleşmenin 3 üncü maddesi ile Rüzgar Enerjisine Dayalı Üretim Tesisi Kurmak Üzere Yapılan Lisans Başvurularına İlişkin Yarışma Yönetmeliği'nin 9 uncu maddesindeki düzenlemelere uygun formül üzerinden hesaplandığında müvekkili şirketin 2.636.617,84 TL fazla ödemiş olduğunu, sözleşmenin imzalanmasından sonra da teklif mektubunun geçerliliğini koruyacağına dair herhangi bir husus bulunmadığını, sözleşme ve yönetmelikte TÜFE bedelinin başlangıç yılından başlayacağına dair bir ifade bulunmadığını ileri sürerek fazla ödenen 2.636.617,84 TL'nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Yarışma Yönetmeliği çerçevesinde yarışmaya katılarak kazanan şirketlerle müvekkili arasında imzalanan RES katkı payı anlaşması gereğince, Yönetmelik ve ekleri olan taahhütname, teklif mektubu formu ile anlaşma hükümlerinin birlikte değerlendirilmesi sonucu RES katkı payı faturasının hesaplandığını, tesisin geçici kabulünün yapıldığı tarihten başlamak üzere 20 yıl boyunca TEİAŞ'a ödeme yapılması ve ödenecek bedelin değer kaybına uğramaması adına da yarışma sırasında verilen teklif bedelinin her yıl TÜFE oranında (kümülatif) güncellenerek artırılmasının öngörüldüğünü, teklif mektubunun yok sayılamayacağını, teklifin sunulmasından sonra davanın taraflarınca farklı hükümler içeren bir sözleşme düzenlenmiş gibi değerlendirmeler yapılmasının kabulünün mümkün olmadığını, bu hatalı yorumlardan dolayı RES katkı payı tutarı bakımından aynı Yönetmelik ile yarışmalarda bağlantı hakkı kazanılması için farklı, bağlantı hakkı kazanıldıktan sonra farklı şartlar öngörüldüğü gibi bir sonuç ortaya çıktığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; emsal niteliğindeki yargı kararları da gözönüne alınarak taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine göre RES katkı payı tutarının hesaplanması gerektiği, sözleşmenin 3 üncü maddesi ve Yarışma Yönetmeliğinin 9 ncu maddesinin birinci fıkrası hükümlerine göre sadece üretim yılında RES katkı payının güncellenmesi durumuna göre hesaplama yapan ek bilirkişi raporunda 2019 yılı üretimi için davacı tarafından yapılan fazla ödeme tutarının 2.636.617,84 TL olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava konusu uyuşmazlığın çözümünün idari yargı mercilerine ait olduğunu, davacı tarafından imzalanarak sunulan teklif mektubunda RES katkı payı tutarının teklif yılından itibaren TÜFE oranında güncellenerek hesaplanacağı açıkça ifade edildiğini, teklif mektubunda bulunan formülü göz önüne alarak ödeyebileceği RES katkı payı tutarını hesaplaması ve buna göre teklif fiyatı belirlemesinin basiretli davranma yükümlülüğü olduğunu, RES katkı payı tutarının, Yarışma Yönetmeliği ve ekleri, teklif mektubu formu ve RES katkı payı anlaşması hükümleri bir bütün halinde değerlendirilerek hesaplanmasının mevzuatın gereği olduğunu, teklif yılı üzerinden kümülatif TÜFE güncellemelerini yansıtacak şekilde hesaplaması yönteminin, zamana yayılan borçlanmalarda herkes tarafından uygulanan, kabul edilen genel teamüllere uygun bir hesaplama yöntemi olduğunu, aksi halde TEİAŞ'a ödenecek RES katkı payı tutarının yıllar içerisinde değer kaybetmesine yol açacağını, dava konusu RES katkı payı faturasının hukuka aykırılığı bulunmadığını beyanla ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK'nın 355 nci maddesinin birinci fıkrası gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re'sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili, temyiz dilekçesinde istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri temyiz nedeni olarak ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı tarafından davacı şirketten RES katkı payı olarak tahsil edilen bedelin sözleşme ve mevzuata aykırı olarak fazla hesaplandığı iddiasıyla fazla tahsilatın iadesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
Rüzgar Enerjisine Dayalı Üretim Tesisi Kurmak Üzere Yapılan Başvurulara ilişkin Yarışma Yönetmeliğinin 9 ncu maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369 ncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanunun 371 nci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanunun 370 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.