"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 45. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/4 E., 2024/396 K.
KARAR : Kabul
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2018/641 E., 2019/1060 K.
1- İlk derece mahkemesince, davacı ... ile dava dışı sigortalı şirket arasında düzenlenen nakliyat abonman sigorta poliçesi uyarınca, sigortalı bulunan elektronik malzeme cinsi emtianın çalınması sebebiyle sigortalı şirkete ödenen bedelin Türk Ticaret Kanunu'nun 1472.maddesi hükmüne göre davalı güvenlik şirketinden tahsili istemli davada, hırsızlık olayının sigorta poliçesi dahilinde kaldığı, davacı ... şirketinin ödemiş bulunduğu 137.717,50 EURO tutarındaki sigorta tazminatından davalı güvenlik şirketinin % 30 oranındaki kusuruna tekabül eden 41.315,25 EURO'sunu davalıdan talep etme hakkına sahip olduğu, davacı ... şirketinin ödeme tarihi olan 19/03/2018 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi uyarınca faiz işletilebileceği gerekçeleriyle; davanın kısmen kabulü ile 41.315,25 Euro'nun ödeme tarihi olan 19/03/2018 tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi kapsamında faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
2- İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekili, davalı vekili ve ihbar olunan İstanbul Lojistik Ltd. Şti. tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 45. Hukuk Dairesi tarafından davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, ihbar olunan İstanbul Lojistik Ltd. Şti’nin istinaf hakkı bulunmadığından istinaf talebinin usulden reddine, davalı vekilin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisine, davaya konu hırsızlık olayının meydana gelmesinde davalı şirkete, sigortalı ile imzalanan güvenlik hizmet sözleşmesi kapsamında atfedilecek bir kusur bulunmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı süresinde davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
4- Bölge Adliye Mahkemesince dava dışı sigorta şirketi ile davalı güvenlik şirketi arasında imzalanan sözleşmede devriye hizmetinin ne şekilde verileceğinin düzenlenmediği, güvenlik şirketine sadece genel bir sorumluluk yüklenmiş olduğu gerekçeleriyle, güvenlik şirketinin kusuru olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmişse de verilen karar usul ve yasaya uygun değildir. Zira yüklenicinin özen yükümlülüğü gereğince işin başında ve ifası sonucunda karşılaştığı eksiklikleri ve uygunsuz durumları usulüne uygun olarak, iş sahibine bildirme yükümlülüğü bulunmaktadır. Davaya konu olayda güvenlik eksikliklerinin bulunduğunun daha önce tespit edildiğinin ileri sürülmesine karşın bu konuda tedbir alınması için zamanında ve usulüne uygun olarak iş sahibine usulüne uygun ihbar yapıldığı ispat edilememiştir. Öte yandan, dosya kapsamında bulunan risk raporu ise her zaman düzenlenebilir bir belge niteliğinde olduğundan bu raporun dava dışı sigortalı şirkete ulaştırılıp ulaştırılmadığının araştırılması, ulaştırılmış olduğunun kanıtlanması halinde ise davalı güvenlik şirketinin güvenlik sözleşmesi uyarınca sorumluğunun devam ettiği kabul edilerek risk raporunun bildirim yapılıp yapılmadığına göre yeniden kusur oranı belirlenmesi ve ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken aksi düşünce ve yanılgılı gerekçelerle, karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 45. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında verdiği karar usul ve yasaya aykırı görüldüğünden BOZULMASINA, HMK'nın 373/2. maddesi gereğince dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 45. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kesin olarak 07.11.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.