"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/609 E., 2024/900 K.
Hizmetleri A.Ş.) vekili Avukat ...
KARAR : Davacı Vekilinin İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 26. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2016/232 E., 2021/398 K.
1- İlk Derece Mahkemesince, hizmet sözleşmesinden kaynaklanan hakedişlerden haksız olarak idarece yapıldığı ileri sürülen kesintilerin tahsili davasında, davacının hak edişlerinden yapılan kesintilerin, primler toplamı olan 263.620,53 TL ve cep harçlıklarının kesilmesinden doğan 216.220,00 TL olduğu, SGK prim ödemelerinin, İŞKUR tarafından ödenmiş olması dolayısıyla, SGK prim ödemelerinin, davacı yüklenicinin maliyetinden çıktığı ve bu nedenle de, hak edişlerinden kesilmesinin yerinde olduğu, davacı ile İŞKUR arasında akdolunan, 06.02.2014 tarihli Protokolün 24 ncü maddesinde, “kursiyerlere her tam fiili kurs günü için, İdare tarafından (İŞKUR) kursiyer zaruri gideri ödenecektir, hükmünün bulunduğu; dava konusu olayda, her kursiyere günlük 20,-TL olmak üzere 20 fiili iş günü için 400,-TL.nın “Cep Harçlığı” adı altında ödenmiş olduğu; her kursiyere davacı yüklenici tarafından da 1.024,94 TL ödeme yapılmış olduğunun görüldüğünü, bu nedenle davalı idarece, davacı yüklenicinin işçilerine ödenen cep harçlıklarının hak edişlerden kesilmesinin yerinde olmadığı, bu nedenle sadece davalı idareye maliyet farkı oluşturan cep harçlıkları toplamı olan 216.220,00 TL'nin haksız kesinti olduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile, 216.220,00 TL’nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
2- İlk Derece Mahkemesi kararına karşı taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi tarafından, dava dışı İş Kur tarafından kursiyer işçiler için ödenen toplam 263.620,53-TL tutarlı SGK primlerinin, dosyada mevcut 03/06/2016 tarihli SGK yazı cevabı kapsamına göre davacının, 5510 sayılı yasa ile 6111 sayılı Yasa hükümlerindeki koşulları taşımadığının belirtilmiş olması ve 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrolü Kanun'un hükümlerine göre İŞKUR'un 4 sayılı cetvel'de yer alarak davalı ile Hazine Birliği içinde yer alamayacağı ileri sürülmüş ise de; Yasa’nın 2. maddesi kapsamında Hazine Birliği dahilinde olduğu, davalı tarafından, davacı hak edişlerinden kesilmesinin yerinde olduğuna yönelik mahkeme kabulünün isabetli olduğu, mahkemece, yapılan prim ödemelerinin toplam 263.620,53-TL olup İŞKUR tarafından karşılandığı, bu ödemenin, aynı zamanda taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine göre uygulama ayında davacı yönünden 216.220-TL maliyet farkı oluşturduğu, oluşan bu maliyet farkının sözleşme hükümlerine göre hak edişlerden kesilmesi ve bu halde davanın tümden reddine karar verilmesi gerektiği dikkate alınmaksızın, yanılgılı ve yanlış değerlendirme ile çelişki oluşturacak şekilde, kursiyerlere ödenen cep harçlığı toplamı olan 216.220-TL'lik maliyet farkına yönelik kesintinin, haksız olduğunun kabulü ile davacıya iadesine karar verilmesinin isabetsiz olduğu gerekçesiyle davalının istinaf isteminin kabulüne, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında davanın reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, temyiz harcı davacı tarafından peşin olarak yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi gönderilmesine, 12.12.2024 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.