"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/44 E., 2020/126 K.
DAVACILAR : ... vd vekili Avukat ...
DAVA TARİHİ : 15.01.2024
KARAR : Hukuki yarar yokluğundan reddine
Taraflar arasındaki mirasın hükmen reddi davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay 14. (Kapatılan) Hukuk Dairesince kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; 02.05.2004 tarihinde mirasbırakan ...'un terekesinin borca batık olması nedeniyle mirası hükmen reddin tespitini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 27.03.2015 tarihli ve 2014/8 Esas, 2015/135 Karar sayılı kararıyla; terekenin borca batık olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin 27.03.2015 tarihli kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 14. (Kapatılan) Hukuk Dairesinin 11.11.2019 tarihli ve 2019/2927 Esas, 2019/7552 Karar sayılı kararıyla murisin davalı ...'ya borcu kalmadığından davanın hukuki yarar yokluğundan reddi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, bozma ilamındaki gerekçelerle hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacılar vekili, Adana 3. İş Mahkemesi'nin 2012/438 Esas sayılı dosyası ile murisin SGK'ya borçlu olduğunun tespitine karar verildiği, ayrıca taraflar arasında devam eden Adana 2. İş Mahkemesinin 2013/363 Esas sayılı davası olduğunu ve Feke Asliye Hukuk Mahkemesinde SGK tarafından, davacılar aleyhine açılan 2004/107 Esas sayılı rücu davasında sunulan 17.03.2010 tarihli dilekçe ile davacılar aleyhine çok sayıda alacak taleplerinin olduğunun sabit olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, mirasın hükmen reddine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 114 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının (h) bendi, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 605 ve devamı maddeleri
3. Değerlendirme
Somut olayda; her ne kadar Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmişse de, dava şartı olan hukukî yararın yargılamanın her aşamasında re'sen dikkate alınması gerektiği, temyiz aşamasında ileri sürülen taraflar arasında derdest Adana 2. İş Mahkemesi'nin 2013/363 Esas sayılı davası ile Adana 3. İş Mahkemesi'nin 2012/438 Esas (bozmadan önce 2009/573 Esas) sayılı dosyasında murisin davalı ...'ya borçlu olduğuna ilişkin verilen karar dikkate alındığında davacıların dava açmakta hukuki yararları olduğu ve davalı lehine usuli kazanılmış haktan söz edilemeyeceği anlaşıldığından davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
28.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.