Logo

7. Hukuk Dairesi2024/3558 E. 2025/1789 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Gaipliğine karar verilen kişiye atanan kayyımın türünün ne olduğu ve bu kayyımın atanmasıyla başlayan sürenin Türk Medeni Kanunu'nun 588. maddesinde belirtilen gaiplik hükmü ve mal varlığının Hazineye devri için yeterli olup olmadığı hususunda ihtilaf bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Atanan kayyımın 4721 sayılı TMK'nın 477/1 maddesi uyarınca temsil kayyımı niteliğinde olduğu, yönetim kayyımı olmadığı ve bu nedenle TMK'nın 588. maddesinde öngörülen gaiplik ve mal varlığının Hazineye geçişi şartlarının oluşmadığı gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/2493 E., 2024/1308 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Kırşehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2021/173 E., 2022/471 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Kırşehir ili, ...... ilçesi, ...... Mahallesinde kain 1209 ada 1 (yeni 5708 ada 11) parsel sayılı taşınmazda paydaş olan ... kızı ... isimli şahsa Kırşehir Sulh Hukuk Mahkemesinin 23.03.2005 tarihli ve 2005/151 Esas, 2005/279 Karar sayılı kararı ile 3561 sayılı Kanun gereğince Kırşehir Defterdarının kayyım tayin edildiğini, Kırşehir Sulh Hukuk Mahkemesinin 22.06.2005 tarihli ve 2005/180 Esas, 2005/543 Karar sayılı kararı ile dava konusu taşınmazda ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verildiğini, satış işlemlerinin Kırşehir (Sulh Hukuk Mahkemesinin) Satış Memurluğunun 2005/19 numaralı satış dosyası üzerinden yapılıp gaibin payına isabet eden bedelin bankaya yatırıldığını ve kayyımla idare süresinin 10 yılı aştığını ileri sürerek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 588. maddesi gereğince ... kızı ...’nin gaipliğine ve gaibin payına isabet eden satış bedelinin işlemiş faiziyle birlikte Hazineye devrine karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini savunmuştur.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile özetle; gaipliği talep edilen kişiye atanan kayyımın yönetim kayyımı olmadığı, 4721 sayılı Kanun'un 477/1 hükmünde düzenlenen temsil kayyımı olduğu ve 4721 sayılı Kanun'un 588. maddesinde aranan şartların gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı vekilinin istinaf talebinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 hükmü gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davacı vekili temyiz dilekçesinde; kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, kayyımın yönetim kayyımı olarak atandığını, kayyımın temsil kayyımı olarak nitelendirilmesi usul ve yasaya aykırı olup İlk Derece Mahkemesince eksik araştırma ve inceleme ile karar verildiğini beyan etmiştir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Uyuşmazlık, 4721 sayılı Kanun'un 588. maddesi uyarınca gaiplik ile mal varlığının Hazineye devri istemine ilişkindir.

Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,

Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi gereğince davacı Kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

08.04.2025 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.