"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/3105 E., 2023/2885 K.
DAVA TÜRÜ : Galle fazlasına müstahak vakıf evladı olduğunun tespiti
DAVA TARİHİ : 07.08.2020
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddine
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/328 E., 2021/697 K.
Taraflar arasında İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen galle fazlasına müstahak vakıf evladı olduğunun tespiti davası sonucunda verilen hükme karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde; davacılar ... ve arkadaşlarının Mazbut ... Efendi bin ... Vakfı'nın galle fazlasına müstahak vakıf evladı olduklarının tespitine karar verilmesini istemişlerdir.
İlk Derece Mahkemesince; dava konusu vakıf senedinde galle alacağının vakıf evlatlarına ödeneceğine dair bir ifadenin yer almadığı tespit edildiğinden davacıların galleye müstehak vakıf evladı olamayacakları gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; dosyada mevcut bilgi ve belgelerden, davaya konu ... Kamil Vakfı'na ait iki adet vakfiye bulunduğu, iki vakfiyede de galle fazlası şartı koşulmadığı, galle fazlasının miras hukuku ile ilgisinin bulunmadığı, buna göre davacıların dava konusu vakfın galle fazlasına müstehak vakıf evladı olmadıkları tespit edilmek suretiyle davanın reddine karar verilmiş olmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile davacılar vekilinin yerinde olmayan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekili Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı verdiği temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen sebepler tekrar edilerek tanık listemizde mahkemeye sunulan iki tanığımızın dinlenilmesi talep edilmişse de yerel mahkemece bu talebimiz dikkate alınmamış ve söz konusu tanıklarımız dinlenmediğini, Bölge Adliye Mahkemesinin ise bu yöne işaret edilen istinaf taleplerinin değerlendirmeye dahi alınmadığını, dosyada tüm deliller toplanmadan bilirkişi raporu alındığını, tüm deliller toplandıktan sonra uzman bir bilirkişiden rapor alınması gerekirken tek bilirkişi raporu ile yetinildiğini, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunun eksik ve yeterli olmadığını, hakim tarafından yapılması gereken hukuki nitelendirme ve değerlendirmenin bilirkişi tarafından yapıldığını, İzmir 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2015/46 Esas 2016/1079 Karar ve 01.11.2016 tarihli davacısının müvekkillerinden ... olduğu veraset ilamında, kök muris ... in müvekkillerin miras bırakanı olduğu hususunun sübuta ermesine rağmen yasal mirasçılık durumu Mahkemece dikkate alınmadığını, vakıf evladiyetinin tespiti davalarıyla ilgili olan 24.02.1943 tarih ve 1943/27-11 sayılı Yargıtay İçtihadi Birleştirme kararında ve sonraki yerleşmiş içtihatlarda davacıların nesebi vakfedene kadar kanıtlamaları gerekmemekte evvelce kesinleşmiş mahkeme kararları ile vakıf evladı olan kimselerle nesep bağının nüfus kayıtları ile ve resmi belgelerle kanıtlanması yeterli görülmekle bu hususta yeterli bir araştırma yapılmaksızın yerel mahkemece tek bir bilirkişi raporuyla bağlı kalınarak hüküm kurulduğunu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerekli inceleme ve araştırma yapılmadan istinaf başvurularının esastan reddedildiğini, izah edilen ve re'sen gözetilecek nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
Dava, vakfın gelir fazlasından faydalanmaya yönelik galle fazlasına müstahak vakıf evladı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacılar vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ : Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,269,85 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 157,75 TL'nin temyiz edenden alınmasına,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,26.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.