Logo

8. Hukuk Dairesi2023/6220 E. 2025/2377 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 2/B maddesi kapsamında orman sınırları dışına çıkarılan taşınmazların orman vasfının bulunup bulunmadığı ve tapu kayıtlarının düzeltilip düzeltilemeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Taşınmazların 1990 yılında kesinleşen 2/B çalışmasıyla orman sınırları dışında kaldığı, davacı idarenin bu çalışmalara karşı süresinde itiraz etmediği, taşınmazlar üzerinde dava tarihi itibarıyla orman ağaçlarının bulunmadığı ve benzer bir uyuşmazlıkta Yargıtay'ın aynı yönde karar verdiği gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/836 E., 2023/2180 K.

KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddine

İLK DERECE MAHKEMESİ : Beykoz 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2014/744 E., 2018/469 K.

Taraflar arasındaki tapu iptal ve tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının davacı Orman İdaresi vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

... ili ... ilçesi ... köyü çalışma alanında 3402 sayılı Kadastro Kanunu (3402 sayılı Kanun) Ek 4 üncü maddesi kapsamında yapılıp 21.07.2010 tarihinde ilan edilen kullanım kadastrosu neticesinde, 118 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28 ve 29 parsel sayılı taşınmazlar, beyanlar hanesine, kullanıcı ve 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi gereğince Hazine adına orman sınırı dışına çıkarıldığı şerhleri verilmek suretiyle Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir.

Davacı Orman İdaresi vekili dava dilekçesinde; ... ili ... ilçesi ... köyünde orman tahdidinin 1939 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılarak kesinleştiğini, bilahare 1974 yılında 6831 sayılı Kanun'un 1744 sayılı Kanun ile değişik 2 nci madde uygulamaları yapıldığını, ancak itirazlar üzerine yapılan komisyon çalışmalarının sonuçlandırılıp ilan edilmediğinden geçerlilik kazanmadığını, daha sonra 1988 yılında 94 Nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından 6831 sayılı Kanun'un 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması yapıldığını ve 19.04.1990 tarihinde ilan edildiğini, bu çalışmalar sırasında halen orman niteliği taşıyan yerlerin orman dışına çıkarıldığını, 2/B işlemini yapan memurlar hakkında suç duyurusunda bulunulduğunu, soruşturma neticesinde Beykoz Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından zamanaşımı nedeniyle takipsizlik kararı verildiğini, hatalı 2/B işlemlerinin yok hükmünde sayılması için Beykoz 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/15 esas sayılı dosyası ile dava açıldığını, ancak mahkeme tarafından hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar verildiğini ve bu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesi tarafından onandığını beyan ederek, dava dilekçesinde belirtilen taşınmazların 6831 sayılı Kanun' un 2/B maddesi çalışmalarının yok hükmünde sayılmasına, taşınmazların vasfının orman olarak düzeltilmesine, tapu kayıtlarına konulan şagil şerhlerinin terkinine karar verilmesini talep etmiş ve yargılama sırasında dava konusu ... ili ... ilçesi ... köyü 118 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28 ve 29 parseller hakkındaki dava, ana dosyadan tefrik edilerek yargılama eldeki dosya üzerinden yürütülmüştür.

Davalılar cevaplarında; davanın reddini savunmuşlardır.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; "... dava konusu ... ili ... ilçesi ... Mahallesi 118 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28 ve 29 parsellerin orman olmadıkları ..." gerekçesiyle davanın reddine ve beyanlar hanesinin aynen bırakılmasına karar verilmiş; hükme karşı, davacı Orman İdaresi vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince; "... incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman mühendisi bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, çekişmeli taşınmazların 19.04.1990 tarihinde ilan edilerek kesinleşen çalışma neticesinde 6831 sayılı Kanun' un 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışarısında çıkarılan yerde kaldığı, Orman İdaresince bu çalışmalara karşı süresinde itiraz edilmediği ve Orman İdaresinin dava açtığı tarihte orman dışına çıkarma işlemine itiraz süresinin dolduğu ve bu çalışmaların kesinleştiği, mahallinde yapılan keşif sonucu dosyaya ibraz edilen orman mühendisi bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazların, ev, arsa ve meyve bahçesi olarak kullanıldığının belirtildiği, 2007 ortofoto görüntüsünde de benzer durumun söz konusu olduğu, taşınmazlar üzerinde dava tarihi itibariyle orman ağaçlarının bulunmadığının anlaşıldığı, aynı nevide Beykoz 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/615 Esas, 2015/389 Karar sayılı kararının, davacı Orman İdarebi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 2015/17038 Esas, 2017/4657 Karar sayılı 29.05.2017 tarihli kararıyla onandığının anlaşıldığı, bu itibarla İlk Derece Mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğu ..." gerekçesiyle davacı Orman İdaresi vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve iş bu karar, davacı Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacı Orman İdaresi vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

7139 sayılı Kanun'un 33 üncü maddesi uyarınca Orman İdaresinden harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

20.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.