"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Vize 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, davacı vekili ve davalı Hazine vekilinin kararı istinaf etmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile karar kaldırılarak yeniden hüküm kurulmuştur. Verilen karar davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde; Kırklareli ili Vize ilçesi ... Mahallesinde, 07.04.2014 yılında 6831 sayılı Orman Kanunu (6831 sayılı Kanun) göre 59 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından 2/B maddesi uyarınca; Hazine adına Orman sınırları dışına çıkarılacak yerlere ait olmak üzere 3402 Sayılı Kadastro Kanunu (3402 Sayılı Kanun) 5831 Sayılı Tapu Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'a (5831 Sayılı Kanun)
eklenen ek 4 maddesi uyarınca fiili kullanım durumuna göre kullanıcı ve muhtesat tespiti çalışmasında 170 ada 6 nolu parselin tamamının (7576 ) m2'sinin 2/B maddesinin şartlarını taşıdığı tespit ve ilan edilmesine rağmen 3378 m2'sinin hiçbir gerekçe gösterilmeden Kadastro Müdürlüğü çalışması sonucunda 2/B maddesi dışında bırakıldığını belirterek, işbu müvekkili tarafından halen kullanılmakta olan yaklaşık 3.5 dekar miktarındaki bölümün Hazine adına tarla vasfı ile orman sınırı dışına çıkarılması ve müvekkilinin kullanımında olduğunun tespitine karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
Davanın, Saray Kadastro Mahkemesine açıldığı, Mahkemesinin 2017/6 Esas 2019/24 Karar sayılı kararı ile 170 ada 6 parsel yönünden açılan davanın reddine; davacının kısmi kullandığını beyan ettiği yer yönünden (3378 m2) açılan davada ise Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verildiği, görevsizlik kararı sonrasında yukarıda numarası yazılı esas sayılı dosya üzerinden devam olunan yargılamada ise, davanın takip edilmediği, Hukuk Muhakemeleri Kanunu 150 inci madde gereği dosyanın işlemden kaldırıldığı ve yasal süre içerisinde yenilenmemiş olması nedeniyle davanın açılmamış sayılmasına karar verildiği görülmüştür.
Karara karşı vekalet ücretleri ve yargılama giderleri hususunda davalı Hazine vekili ve davacı vekilince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince; İlk Derece Mahkemesince yasal hasım konumundaki her iki davalı yönünden tek bir hüküm verildiğinden, her iki davalı lehine ortaklaşa olacak şekilde 2020 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi üzerinden maktu olarak tek bir vekalet ücretine hükmetmek gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olmasının doğru olmadığı, karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde kararı veren mahkeme açısından vekalet ücreti tutarı 3.400,00 TL olduğu, bu durumda davacı vekilinin azami hadden vekalet ücretine hükmedilmiş olmasına ilişkin istinaf itirazı yerinde değilse de vekalet ücretinin fazla takdir edildiği yönündeki istinaf itirazı yerinde olduğu, davacı vekilinin vekalet ücreti bakımından ve davalı Hazine vekilinin de yargılama gideri bakımından yapmış oldukları istinaf başvurularının ayrı ayrı kabulüne karar verilerek karar kaldırılarak yeniden hüküm kurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Hazine vekili tarafından; verilen kararın vekalet ücreti açısından bozulması istemiyle temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile Bölge Adliye Mahkemesi kararındaki gerekçelere, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun) 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ; Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Harçtan muaf olduğundan Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.