"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1171 E., 2024/359 K.
KARAR : İstinaf başvurularının esastan reddine
İLK DERECE MAHKEMESİ : Adıyaman Kadastro Mahkemesi
SAYISI : 2019/136 E., 2021/6 K.
Taraflar arasındaki kullanım kadastro tespitine itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı ... ile davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı ... vekili
tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
2019 yılında yapılan kullanım kadastrosu sırasında Adıyaman ili Merkez ilçesi ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 138 ada 206 parsel sayılı 8282,08 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Orman Kanunu'nun (6831 sayılı Kanun) 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve 2002 yılından 31.12.2011 tarihine kadar ... oğlu ...'ün kullanımında bulunduğu şerhi yazılarak tarla vasfıyla Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı ..., taşınmazın müşterek muristen intikal ettiği ve tüm mirasçıların hak sahibi olduğu iddiasıyla dava açmıştır.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; davalının taşınmazın murisle ilgisi olmadığı ve kendi malı olduğuna ilişkin iddiasının bilirkişi ve tanıklarca doğrulanmadığı gibi herhangi bir delil de sunulmadığı, aksine keşifte dinlenen tanık ve bilirkişilerin taşınmazın evveliyatında muris ...'e ait olduğunu beyan ettikleri, davalının dava konusu taşınmaza ekmiş olduğu ağaçların terekenin olağan kullanımı niteliğinde olması ve bu hususun davalının kendi taşınmazı olduğuna dair karine teşkil etmeyeceği hususları karşısında dava konusu taşınmazın muris ...'e ait olduğu değerlendirilerek davanın kabulüne, dava konusu Adıyaman ili Merkez ilçesi ... köyü ... mevkii 138 ada 206 nolu parselin 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca orman sınırlarından çıkartılarak Hazine adına tespitine dair beyanın aynen bırakılmasına, dava konusu Adıyaman ili Merkez ilçesi ... köyü ... mevkii 138 ada 206 nolu parselin 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi ve kullanım kadastrosu kapsamında kadastro tutanağının beyanlar hanesine yazılan ''Bu tarla 2002 yılında 31.12.2011 tarihine kadar ... TC nolu Memet oğlu ...'ün kullanımındadır'' şerhinin iptali ile beyanlar hanesine ''Bu tarla ... TC nolu muris ...'ün mirasçıları kullanımındadır" şerhinin tesisine karar verilmiş, hükme karşı davalı ... ile davalı Hazine vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiş, davalı ... vekili
bu kez temyiz yoluna başvurulmuştur.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ:Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Harçtan muaf olduğundan Tapu Kadastrodan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.