Logo

8. Hukuk Dairesi2024/5321 E. 2025/1531 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Hazine adına tescil edilen taşınmazın davacılar tarafından kullanıldığı iddiasıyla tapu kaydına şerh verilmesi talebinin reddine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Davacıların taşınmazı kadimden beri kullandıkları iddiasını ispatlayamamaları ve aksine tanık beyanları ve bilirkişi raporlarıyla taşınmazın davalı tarafından kullanıldığı sabit olduğundan, mahkeme kararlarının usul ve yasaya uygun olduğu gözetilerek temyiz isteminin reddine ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/1769 E., 2024/830 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Bartın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2020/85 E., 2022/249 K.

Taraflar arasındaki davadan dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Bartın ili Merkez ilçesi Çakırkadı köyünde kain 130 ada 17 parsel sayılı taşınmaz, beyanlar hanesine, "6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırı dışına çıkarılmıştır. 3303 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi gereğince ... Hudutları içinde kalmaktadır. İş bu taşınmaz 1975 yılından beri ... oğlu ...'ın kullanımındadır." şeklinde belirtilerek tarla niteliğiyle 3.793,99 metrekare yüzölçümlü olarak Hazine adına tapuya tescil edilmiştir.

Davacı vekili özetle; 130 ada 17 parselin kadastro ekipleri tarafından Hazine adına tescil edildiğini, taşınmazın kadastro tutanağının beyanlar hanesine 1975 yılından beri ... oğlu ...'ın kullanımında olduğuna ilişkin şerh verildiğini ancak bu ibarenin doğru olmadığını, kadimden beri taşınmazın davacılar tarafından kullanıldığını, hatalı yapılan tespit sonucu davacıların mağdur olduğunu ileri sürerek dava konusu 130 ada 17 parselin 2/3 ünün davacılardan ... ve 1/3 ünün ... adına müştereken yazılmak suretiyle taşınmazın beyanlar hanesine şerh düşülmesini talep etmiştir.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; ''...Somut olayda; mahalli bilirkişilerin dava konusu yerin 20 yıldır davalı tarafından kullanıldığı yönünde beyanları, davacı tanıklarından ...'nın dava konusu yeri 20-25 yıl önce davalının kullanımına bırakıldığı, ...'ın dava konusu taşınması 2016 yılında kendisinin ektiği, 2017 yılında ...'ın ektiği, 2018 yılında ...'nın ektiği, 2019 yılında da davalının ektiği yönünde beyanları, davalı tanıklarının dava konusu taşınmazın 1990 yılından sonra davalının kullanımında olduğu yönünde beyanları ve bilirkişi raporları bir arada değerlendirildiğinde davacının davasını ispatlayamadığı...'' gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükmün davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusu esastan reddedilmiş, iş bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

S O N U Ç : Yukarıda açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 187,80 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

25.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.