"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1566 E., 2024/1216 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ulus Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/77 E., 2022/162 K.
Taraflar arasındaki kullanım kadastrosu tespitine itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar ..., ..., ..., ... ile davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun (3402 sayılı Kanun) Ek 4 üncü maddesi uyarınca yapılan kadastro çalışmaları sırasında ... ili ... ilçesi ... köyü çalışma alanında bulunan 136 ada 4 ve 187 ada 2 parsel numaralı, tarla vasfındaki taşınmazlar beyanlar hanesine 6831 sayılı Orman Kanunu'nun (6831 sayılı Kanun) 2B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve taşınmaz üzerinde 2004 yılından beri 4 hisse itibari ile ... oğulları ..., ..., ... ve ...'ın kullanımında olduğu şerhi tesis edilerek Hazine adına tescil edilmiştir.
Davacı ...; çekişmeli taşınmazların murislerinden intikal ettiğini açıklayarak kendi adına da hisse tesisi gerektiği istemiyle tespite itiraz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, dava konusu taşınmazların uzun yıllar davalıların zilyetliğinde olup onlar tarafından kullanıldığı, davalıların bu taşınmazları otlarını biçmek ve hayvanlarına yem vermek suretiyle kullandıkları, davacının dava konusu edilen bu taşınmazlarda herhangi bir kullanımının ve zilyetliğinin olmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş; hükmün davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; davalıların taşınmazları muris babaları ... ... tarafından ölüm tarihi olan 2012 yılına kadar kullandığı, kadastro tespitinden önce davalıların murisinin zilyetliği ve tasarrufu altında olduğu, davalıların murisinin ölümünden sonra da davalılar tarafından kullanımın sürdürüldüğü, paylaşım olgusunun ileri sürülmediği, kaldı ki muris ...'un 2012 tarihinde öldüğü de gözetildiğinde taşınmazın insan ömrünü aşar şekilde davalı tarafın zilyetliğinde bulunmadığı ve taşınmazların murisin terekesinden çıkmadığı, davalıların kullanımının tereke adına olduğunun kabulü gerekeceği anlaşılmakla davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353/(1)-b.2 maddesi gereğince hükmün düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilerek, davanın kabulü ile; ... ili ... ilçesi ... köyü 136 ada 4 parsel ve 187 ada 2 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesindeki kullanıcı şerhinin kaldırılarak yerine taşınmazın tamamı 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır. 3303 sayılı Taşkömürü Havzasındaki Taşınmaz Malların İktisabına Dair Kanun'un (3303 sayılı Kanun) 3 üncü maddesi gereğince Havza-i Fahmiye Hudutları içinde kalmaktadır. İş bu taşınmazda muris ... ... mirası 112 pay kabul edilerek (veraset ilamındaki murisin 28 payı 112 paya tekabül ettirilmek sureti ile) 12 payın davacı ... Bayraktar, 25 payın ..., 25 payın ..., 25 payın ..., 25 payın ...'ın kullanımındadır, şerhinin yazılmasına karar verilmiş; iş bu karar davalılar ..., ..., ... ile davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1. maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371. maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalılar ..., ...,... ile davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ: YukarıdaAçıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Hazine harçtan muaf olduğundan, harç alınmasına yer olmadığına,
427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 187,80 TL nin temyiz edenlerden ayrı ayrı alınmasına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.