"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
KARAR : Davanın kabulüne
Taraflar arasındaki tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay ( Kapatılan ) 20. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesinin kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince son bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı ... vekili ve dahili davalı ... Belediyesi vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlenildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemenin vermiş olduğu önceki karar Yargıtay tarafından bozulmuş olup uyulan bozma ilamında özetle; “yapılan araştırma ve incelemede, çekişmeli taşınmazın 1946 yılında yapılan orman tahdidi dışında bırakıldığı ve 1953 yılında makiye tefrik edilen alanda kaldığının belirlendiği, davanın özelliği nedeniyle maki tesbit komisyonlarının yaptıkları işlemlerin niteliğinin belirlenmesinin zorunlu olduğu, 22.03.1996 tarih 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile 5653 sayılı Kanunla değişik 3116 sayılı Kanunun 1/e maddesi uyarınca kurulan maki tespit komisyonlarının kanuni ve yaptıkları işlemlerin de geçerli olduğu ve makiye ayrılan yerlerde özel kanunlar uyarınca oluşturulan tapulara değer verileceğinin kabul edildiği, gerek Hukuk Genel Kurulunun gerekse ilgili Yargıtay Dairelerinin kararlıkla sürdürdükleri içtihatlarına göre, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan her türlü kayıt ve belgelerin kanunî değerlerini yitirdiklerinin kabul edildiği, makiye ayrılan yerlerle özel kanunlar uyarınca oluşturulan tapulardan başka tapulara değer verilemeyeceği (HGK'nun 27.02.2002/1-19 E.-97 K.), 22.03.1996 tarih 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile maki tesbit komisyonunca makilik alan olarak belirlenen alanlarda özel kanunlar uyarınca oluşturulan tapulara değer verileceğinin kabul edildiği ve İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde açıkça maki komisyonlarınca yapılan işlerin sadece nitelik belirleme olup, orman dışına çıkarma işlemi olmadığı, tahdidin kesinleşmesiyle orman olarak tapuya kayıt edilecek taşınmazın makiye ayrılmakla tapusuz hale dönüşmeyeceğinin vurgulandığı, 30.04.2010 gün ve 2004/1- 2010/1 sayılı İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararında ise, 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp orman tahdidi içinde kaldığı kesinleşen, ancak, tapuya tescil edilmeyen yerlerde 5653 sayılı Kanun ile değişik 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre maki komisyonlarının yaptığı işlemlerin bir tesbit niteliği taşıdığının, teknik ve hukukî anlamda orman kadastro (tahdit) sınırı dışına çıkarma işlemi olmadığının, 27.01.2009 tarihinde Resmî Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5831 sayılı Tapu Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunu'nun (5831 sayılı Kanun) 5 inci maddesi ile 6831 sayılı Orman Kanunu'nun (6831 sayılı Kanun) Ek 10 ncu madde hükmünün maki tesbit komisyonlarınca 5653 sayılı Orman Kanununun Bâzı Maddelerinin Değiştirilmesine ve Bu Kanuna Bâzı Maddeler Eklenmesine Dair Kanunu (5653 sayılı Kanun) uyarınca maki olarak tesbit edilen yerlere de uygulanması gerektiğinin ve bunun sonucu olarak bu yerlerin tesbit tarihinden itibaren imar ve ihya ile zilyetlik yoluyla kazanılmasına olanak bulunmadığının kabul edildiği vurgulandığından, orman tahdidi kapsamı dışında bulunan taşınmazlarda 22.03.1996 tarih 5/1 sayılı ve 30.04.2010 gün ve 2004/1- 2010/1 sayılı İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararları ve 5831 sayılı Kanun'un 5 inci maddesi ile 6831 sayılı Kanunu'na eklenen Ek 10 ncu madde hükmünün uygulanma olanağı bulunmadığı o halde mahkemece, davanın esasına ilişkin karar verilmesi gerekirken 30.04.2010 gün ve 2004/1- 2010/1 sayılı İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararı ve 6831 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanun'un 5 nci maddesi ile eklenen ek 10 ncu madde hükmünün yanlış yorumlanması nedeniyle davanın reddine karar verilmesinin usûl ve kanuna aykırı olduğu” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; bozma ilamında belirtilen gerekçeler doğrultusunda taşınmazın zilyetlikle kazanılabilen yerlerden olduğu, mahallinde yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporları ile; dava konusu taşınmazla çevresindeki parsellerin evveliyatının taşlık ve çalılık traverten nitelikte arazi iken para ve emek sarfıyla imar ve ihya edildiği, imar ihyanın tamamlanmasının yaklaşık 25-30 yıl önce olduğu, taşınmazın devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden (çalılık, taşlık, kayalık) olmadığı, zilyet ve tasarruf süresinin dava tarihinden yaklaşık 25-30 yıl önce olduğu, taşınmazda, zeytin ağaçlarının ve hububat ekili alanların bulunduğu kısımların bu haliyle imar ve ihya çalışmalarının tamamlandığı dolayısıyla taşınmazın üzerinde zilyetlikle mülk edinme koşullarının oluştuğu, devletin hüküm ve tasarrufu altında olması gereken yerlerden olmadığı, özel mülkiyete konu teşkil eden tarım ve kültür arazisi olduğu, davacının nizasız ve fasılasız zilyetliğinin eklemeli zilyetlik şeklinde 30 yıldan fazla olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile; Fen Bilirkişisi ...ile Orman Bilirkişisi ... ...'in 10.03.2019 tarihli müşterek raporlarında (A) harfi ile gösterilen 2095,00-m2 ve B harfi ile gösterilen 1204,00-m2 yüzölçümlü çevresi kırmızı taralı taşınmazın kuru tarım arazisi vasfı ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 713/1 inci Maddesi gereğince Antalya ili ... ilçesi ... Mahallesinde son parsel numarası ile davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline, 4721 sayılı Kanun'un 713/7 nci maddesi gereğince; Fen Bilirkişisi ...ile Orman Bilirkişisi ... ...'in 10.03.2019 tarihli raporlarının kararın eki sayılmasına ve infazda nazara alınmasına karar verilmiştir. Hüküm, davalı ... vekili ve dahili davalı ... Belediyesi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyulan bozma ilamı doğrultusunda inceleme ve araştırma yapılarak, mevcut deliller takdir edilerek karar verildiğine, uygulanması gereken hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığına, bozmaya uyulmakla taraflar lehine ve aleyhine kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça imkan olmadığı gibi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ( 6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de var olmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi kararında yazılı gerekçeler dikkate alındığında temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalı ... vekilinin ve dahili davalı ... Belediyesi vekilinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ONANMASINA,
Harçtan muaf olduğundan Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,
4.508,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 13.520,37 TL'nin temyiz eden ... Belediye Başkanlığından alınmasına,
1086 sayılı Kanun'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
11.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.