Logo

8. Hukuk Dairesi2024/4930 E. 2024/6407 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kullanım kadastrosu sonucu Hazine adına tescil edilen taşınmazdaki kullanıcı şerhinin terkinine ilişkin açılan davanın reddine karar verilip verilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: 6292 sayılı Kanun'un 9/2. maddesi uyarınca, Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan yerlerde kullanım hakkı iddia edenler aleyhine ancak Hazine tarafından dava açılabileceği gözetilerek, davacının açtığı davanın usulden reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/255 E., 2024/962 K.

KARAR : İstinaf başvurusunun kabulüne/davanın reddine

İLK DERECE MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2021/348 E., 2022/336 K.

Taraflar arasındaki kullanım kadastrosu davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın usulden reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı ... vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Kullanım Kadastrosu sonucunda Manisa ili ... ilçesi ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 103 ada 1 parsel sayılı 3.366,28 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Orman Kanunu'nun (6831 sayılı Kanun) 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve ... oğlu ...'ın kullanımında bulunduğu şerhi yazılarak tarla vasfıyla Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir.

Davacı ... vekili dava dilekçesinde; 103 ada 1 parsel sayılı taşınmaz üzerinde lehine kullanıcı şerhi verilen davalının, taşınmaz ile ilgisinin bulunmadığı gibi taşınmazların beyanlar hanesinde 1 ve 3 üncü derecede arkeolojik sit alanı şerhi bulunduğunu, bu nedenlerle taşınmaz üzerinde kullanım şerhi verilmesinin mümkün olmadığını belirterek taşınmazın beyanlar hanesindeki kullanıcı şerhinin terkinine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda, "taşınmaz üzerinde davalının ekonomik amaca uygun olarak fiilen zilyetliğinin olmadığı" gerekçesiyle davanın kabulüne, 103 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tapuda beyanlar hanesinde "... oğlu ...'ın kullanımındadır" şerhinin terkinine karar verilmiş; hükmün, davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince "6292 sayılı Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Desteklenmesi ve Hazine Adına Orman Sınırları Dışına Çıkarılan Yerlerin Değerlendirilmesi ile Hazineye Ait Tarım Arazilerinin Satışı Hakkında Kanun'un (6292 sayılı Kanun) 9/2 nci maddesi gereği Hazine tarafından açılan davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin isabetsiz olduğu" gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın usulden reddine karar verilmiş; karar, davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararındaki gerekçeye, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup Davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ: Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

06.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.