Logo

8. Hukuk Dairesi2024/5753 E. 2025/2360 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kadastro çalışmaları sonucu Hazine adına tescil edilen taşınmaz üzerinde davacının kullanım şerhi talebinin kabul edilip edilmeyeceğine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Davacının taşınmaz üzerindeki kullanımının bilirkişi raporları ve beyanlarla sabit olması, başka bir zilyetlik iddiasının da bulunmaması gözetilerek, davacının kullanım şerhi talebinin kabulüne ve yerel mahkeme kararlarının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2021/2140 E., 2024/1326 K.

DAVA TARİHİ : 28.01.2020

KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ceylanpınar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2020/50 E., 2021/63 K.

Taraflar arasındaki kullanım kadastrosuna itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun Ek-4 üncü maddesi ile 4706 sayılı Hazineye ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanunda Değişiklik yapılması Hakkında Kanun'un Geçici 18 inci maddesi uyarınca yapılan kadastro sonucunda Şanlıurfa ili Ceylanpınar ilçesi Cumhuriyet mahallesi çalışma alanında bulunan 1001 ada 2 parsel sayılı 2.481,96 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz beyanlar hanesinde ''2. Derece askeri yasak bölge sınırları içinde kalmaktadır ve 3402 sayılı Kanun’un Ek-4 üncü maddesi ile 4706 sayılı Kanun’un Geçici 18 inci maddesi kapsamında oluşturulmuştur " şerhi ile arsa vasfıyla Hazine adına tescil edilmiştir.

Davacı vekili dava dilekçesinde; dava konusu taşınmazda yer alan Şafak sitesi A Blok 2. kat 1 nolu bağımsız bölümün kendi kullanımında olduğunu belirterek, üzerinde adına kullanım şerhi verilmesini talep etmiştir.

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davaya konu bağımsız bölümün, kadastro tutanak bilirkişilerinin ve mahalli bilirkişinin yeminli beyanlarının davacının beyanlarıyla örtüştüğü, ayrıca yapılan araştırmalarda davacı dışında taşınmaz üzerinde zilyetlik iddiasının olmadığı, Hazineye ait dava konusu taşınmazın kullanıcısının fen bilirkişisinin raporunda tespit edilen tarihten beridir davacı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, dava konusu yer olan Şanlıurfa ili Ceylanpınar ilçesi, Cumhuriyet mahallesi, 1001 ada 2 parsel numaralı taşınmazın tapu kütüğünün beyanlar hanesinde belirtilen "A Blok 1. ve 2. katların tamamında asma katlı dükkanlar ile 2. kat 2 nolu bağımsız bölüm ... kızı ...'e aittir." belirtmesi yerine "A Blok 1. katındaki 4 dükkan ile 2. katındaki 1 ve 2 nolu bağımsız bölümler ... kızı ...'ün kullanımdadır." belirtmesinin yapılarak, diğer hususlar yönünden (cinsi, yüzölçümü vs.) kadastro tespiti gibi tapu kütüğüne tesciline karar verilmiş; hükme karşı davalı Hazine vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dava konusu taşınmaz üzerinde yer alan A Blok 1. katındaki 4 dükkan ile 2. katındaki 1 ve 2 nolu bağımsız bölümlerin davacı kullanımda olduğu, bu nedenle İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle, istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hükme karşı temyiz yoluna başvurulmuştur.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

S O N U Ç : Açıklanan sebeplerle;

Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA,

Harçtan muaf olduğundan Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

19.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.