"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
İHBAR
...
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının Aksaray Devlet Hastanesinde değişen alt işverenlerin işçisi olarak 07.07.2000-31.03.2015 tarihleri arasında çalıştığını, çalışmasının haftada altı gün saat 07.00’den 16.00’ya kadar sürdüğünü, ayrıca ayda 10 kez 07.00-07.00 saatleri arasında nöbet tuttuğunu, nöbet bitiminde 1 gün dinlendiğini, ancak fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, davacının 31.03.2015 tarihli dilekçesi ile Kuruma başvurmasına rağmen işçilik alacaklarını alamadığını ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya ihbar ve kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını, davalı idarenin ihale makamı olduğunu, işçileri işe alma ve işten çıkarma yetkisinin yüklenici firmaya ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2016/33499 esas, 2020/4777 karar ve 10.03.2020 tarihli ilamı ile sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek özetle; ıslaha karşı öne sürülen zamanaşımı def’inin değerlendirilmesi gerektiği, giydirilmiş ücrete eklenen yol ve yemek ücretlerine ilişkin tanık beyanlarındaki çelişkinin gözetilmesi gerektiği yine dosyada mevcut yıllık izin kullanımına yönelik defter kaydı dikkate alınıp davacının da konuya ilişkin beyanın tespiti gerektiği ve davalının harçtan muafiyetinin gözetilmesi gerektiği, gerekçeleriyle, karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, bozma ilamı doğrultusunda davacı ile tanığın beyanı tespit edilip, zamanaşımı def’i de dikkate alınıp bilirkişi raporu ibrazından sonrası davanın kısmen kabulüne karar verilerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece uyulmasına karar verilen ve yukarıda kısaca açıklanan bozma kararının “4” numaralı bendinde davalı tarafça sunulan yıllık izin defterinin dikkate alınması gerektiği ve davacının 13 yıllık çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmaması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan davayı somutlaştırma yükü (6100 sayılı HMK m.194) ve hakimin de davayı aydınlatma yükümlülüğü (HMK m. 31) gereği davacı beyanının tespiti gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozma ilamı doğrultusunda davacının beyanı alınmış ve davacı 29/01/2021 tarihli duruşmada aynen “ Ben çalıştığım süre boyunca bir kere 10 gün bir kere 15 gün ve 2015 yılında da 20 gün izin kullandım.” şeklinde açıklama yapmıştır.
Dosyaya sunulan izin defterinde ise davacının 2013 yılında fiilen 13 gün, 2014 yılında ise fiilen toplam 19 gün yıllık izin kullanım kaydı olduğu tespit edilmiştir.
Mahkemece kayıtlara itibar edilmeden davacı beyanına göre 13 tam yıllık çalışma süresinde toplam 45 gün yıllık izin kullanıldığı kabulü ile bakiye alacak belirlenmiştir.
Davacının beyanı ile kayıtlardaki süreler birbiri ile örtüşmemekte olup Mahkemece izin defteri ve defterdeki imza davacıya gösterilerek çelişkiye yönelik beyanın tespit edilmesi ve imza inkarı olmadığı takdirde kayıtlardaki sürelerin de dikkate alınması gerekirken açıklanan şekilde sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Yine, bozma ilamının “5” numaralı bendinde harçtan muaf olan davalıya harç yüklenmesinin hatalı olduğu belirtilmesine ve Mahkemece bozmaya uyulmasına rağmen davalıya harç yüklenmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 01/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.