"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 6. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı... San ve Dış Ticaret AŞ döküm fabrikasında 17.05.1991-01.11.2016 tarihleri arasında üretim ve döküm teknisyeni olarak çalıştığını davalı işveren Şirket tarafından 2015 yılı sonunda 01.01.2016 tarihinden itibaren yürürlüğe girmek üzere Ödül Yönetmeliği/Talimatnamesi yayınlandığını, ilgili Yönetmelik'te verimlilik, kalite, iş güvenliği, çevre konularında bir geliştirme önerisinde
bulunan herhangi bir çalışanın önerisinin kabul edilmesi ve uygulamaya konulması hâlinde çalışanın getirdiği önerinin işletmeye sağlayacağı getiri üzerinden hesaplanacak ödülün öneriyi getiren çalışan ve
önerinin uygulanmasını sağlayan proje grubu arasında paylaştırılmasının öngörüldüğünü, müvekkilinin öneri formu doldurarak davalı Şirkete verdiğini, ilgili Yönetmelik'in müvekkiline uygulanmadığını, davalıya gönderilen ihtarnameye rağmen alacağının ödenmediğini ileri sürerek müvekkilinin davalı Şirketten olan alacaklarının tespitini ve tespit edilen alacağın ödenmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının ... bölümünde teknisyen olarak çalıştığını ve görevi gereği çalıştığı bölümdeki tüm makinelerin en yüksek verimle çalışmasını
sağlamak, geliştirmek, düzenlemek, üretimi artırmak, üretimin kalitesini iyileştirmek gibi sorumluluklarının
bulunduğunu, bu kapsamda davacının kendi çalıştığı bölümde doğrudan kendi görevine giren bir
hususta öneri getirmesinin mümkün olmadığını, davacının 18.01.2016 tarihinde herhangi bir öneride bulunmadığını, iddia ettiği yöndeki çalışmalarının Öneri Ödül Talimatı'nın yürürlüğe girdiği 01.01.2016 tarihinden
daha önceki tarihler olan 30.11.2015 ve 24.12.2015 tarihlerinde uygulamaya konulduğunu, ilgili Öneri Ödül Talimatı 5.2. maddesine göre, öneriyle ilgili personel müdürlüğünün ön değerlendirme yaptığını, ön değerlendirmeyi geçen önerilerin Talimat'ın 5.3. maddesine göre aylık olarak Öneri Değerlendirme
Komisyonu'na (ÖDK) sunulduğunu, ÖDK'nın her ayın 2. haftasında toplandığını ve bir önceki aya ait önerileri değerlendirmeye aldığını, Talimat'ın 5.4. maddesine göre ÖDK tarafından inceleme ve uygulanabilirlik açısından proje grubuna iletildiğini, sunulduğu iddia edilen önerinin tek başına davacının önerisi olamayacağı, 2015 yılında Şirkette uygulamaya
konulan bir üretim prosesi olduğunu, öneri olarak sunulduğu iddia edilen fikrin 2015 yılında zaten uygulanmaya başlandığını belirterek davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalı tarafından dava konusu edilen yönetmeliğin varlığının kabul edildiği, dosyaya sunulan davacının özlük dosyasında da ilgili ÖDK'nın bulunduğu, Talimat'ın 5.2. maddesinde geçmişe yönelik önerilerin Talimat kapsamında yer almadığının belirtildiği, davacının 18.01.2016 tarihinde öneri formu doldurduğu, davacının öneri olarak sunduğunu iddia ettiği "maça masksız üsten süzgeç koyma ile dikey tesisler kapasite artırım öneri projesinin" 2015 yılında davalı Şirkette uygulandığı, dava dilekçesi ekinde yer alan belgelerde ilgili öneriye ilişkin uygulamaların 2015 yılında yapıldığının anlaşıldığı, alınan bilirkişi raporunun da denetime elverişli olduğu, davacının öneri olduğunu iddia ettiği yöntemin ÖDK tarafından kabul edildiğinin ispat edilemediği gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; müvekkilinin davalı Şirkete ait döküm fabrikasında 17.05.1991-01.11.2016 tarihleri arasında çalıştığını, davalı Şirket tarafından 01.01.2016 tarihinde yürürlüğe girmek üzere Ödül Yönetmeliği yayınlandığını, davalı işveren Şirket tarafından 2015 yılı sonunda 01.01.2016 tarihinden itibaren yürürlüğe girmek üzere Ödül Yönetmeliği/Talimatnamesi yayınlandığını, ilgili Yönetmelik'te verimlilik, kalite, iş güvenliği, çevre konularında bir geliştirme önerisinde
bulunan herhangi bir çalışanın önerisinin kabul edilmesi ve uygulamaya konulması hâlinde çalışanın getirdiği önerinin işletmeye sağlayacağı getiri üzerinden hesaplanacak ödülün öneriyi getiren çalışan ve
önerinin uygulanmasını sağlayan proje grubu arasında paylaştırılmasının öngörüldüğünü, müvekkilinin öneri formu doldurarak davalı Şirkete verdiği önerinin kendisine ait bir öneri olduğunu, bu nedenle ilgili Talimat uyarınca 3 yıl boyunca davacıya ödeme yapılması gerektiği, davacının da arasında bulunduğu 3 kişilik proje grubu ile ilgili önerinin hayata geçirildiğini, davalı Şirkette Tesis 6 ve 10'da uygulandığını, tanık beyanlarının taraflı olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davacının işverene sunduğunu iddia ettiği önerinin Öneri Ödül Talimatı 5.3 ve 5.4. maddelerine uygun şekilde işveren tarafından yetkili organlar aracılıyla değerlendirilip onay aşamasından geçerek uygulamaya konulduğu hususunun davacı tarafça ispat edilemediği, dosya kapsamından davacının önerisinin talimatın yürürlüğe girdiği 01.01.2016 tarihi öncesine ait olduğu, Talimat'ın 5.2. maddesinde "geçmişe yönelik öneriler" ile "üzerinde çalışılmakta olan konular hakkında verilmiş önerilerin" öneri olarak nitelendirilemeyeceği ve değerlendirilmeye alınmayacağı yönündeki düzenlemelerin bulunduğu, davacının ödüle hak kazanamayacağı, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçeleriyle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini aynen tekrarlayarak Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemiyle temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının davalı işyerinde uygulanan Öneri Ödül Talimatı uyarınca ödüle hak kazanıp kazanmadığı, Talimat uyarınca herhangi bir alacağı olup olmadığına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.