"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3133 E., 2024/1979 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Eskişehir 2. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/694 E., 2022/1404 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı ... Bakanlığına bağlı işyerinde hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalışmakta iken 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) hükümlerine göre 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçirildiğini, davacının kadroya geçirilmeden önce alt işverenler bünyesinde ihale sözleşmesi ve teknik şartname kapsamında brüt asgari ücretin %20 oranında fazlası ücretle çalıştığını, davalı Bakanlık ile davacı arasında sürekli işçi kadrosuna geçirilirken imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinin 7. maddesinde "Sözleşme süresince işçiye her ay brüt asgari ücretin %... fazlası üzerinden günlük ödeme yapılır." düzenlemesinin bulunduğunu, davalı İdarenin kötüniyetli olarak oran kısmını boş bıraktığını, oysaki davacının ücretinin asgari ücretin %20 oranında fazlası olarak düzenlenmesi gerektiğini, davacının ücretinin hatalı belirlenmesi sebebiyle eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek davacının eksik ödemeden kaynaklı fark ücret, fark ikramiye, fark ilave tediye ile fark yol yardımı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacının kamusal bir statü kazandığını, alt işverenler nezdinde çalıştığı dönemde uygulanan ücretleri isteme beklentisi içerisinde olmasının doğru olmadığını, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 28.10.2020 tarihli ve 2020/5665 Esas, 2020/14048 Karar sayılı kararında yükleniciler tarafından istihdam edilip sınavla sürekli işçi kadrosuna geçen işçilerin ücret ve sosyal haklarının yeni süreçte Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan toplu iş sözleşmesinin uygulanması ile oluşan ücret ve diğer mali ve sosyal haklardan fazla olamayacağının belirtildiğini, davalı Bakanlığın uygulamasında hatalı bir durum bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı ile davalı İdare arasında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinin ücretin düzenlendiği 7. maddesinde; davacının ücretinin asgari ücretin belli bir oranda fazlası olarak belirtilmediği, buna göre davacının kadroya geçiş aşamasında işverenle imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinden kaynaklı fark ücret, ilave tediye ve ikramiye alacaklarının olmadığının anlaşıldığı, yol yardımı alacağı bakımından ise davacının iddiasının; her ne kadar kadroya geçiş sonrası Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının toplu iş sözleşmesinde taşıt yardımı bakımından mevcut uygulamaya devam edileceği düzenlenmişse de eski uygulamada günlük gidiş ve geliş yol ücreti ödendiği hâlde, kadroya geçiş sonrasında sadece tek bilet ücreti ödendiği şeklinde olduğu, dosya kapsamı incelendiğinde; kadroya geçiş öncesi davacının istihdamına dayanak hizmet alım ihalesinin teknik şartnamesinde; "Aylık her binişte bir defalık aktarma ücretini de içeren 52 adet binişli (bir ayda 26 günlük) eskart dolum bedeli Yüklenici tarafından ayni olarak verilecektir." düzenlemesinin yer aldığı, ... Strateji Geliştirme Başkanlığının 10.12.2019 tarihli yazısında "Bilindiği üzere nakdi yapılan taşıt yardımları toplu iş sözleşmesiyle belirlenmekte olup belediye tarafından yapılan ücret artışları personele verilecek taşıt yardımı miktarını artırmamaktadır. Bu itibarla toplu iş sözleşmesinde belirlenen taşıt yardımının ödenmeye devam edilmesi gerektiği düşünülmektedir." şeklinde açıklamada bulunulmuş ise de, mevcut uygulamaya devam edileceğinden, davacıya ödenen yol ücretine, ulaşım ücretlerine yapılan artış tutarında artış yapılması gerektiği gerekçesiyle ulaşım ücreti artışları yansıtılmayarak eksik ödeme yapılan dönem bakımından fark yol yardımı alacağı hüküm altına alınmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 21.03.2024 tarihli ve 2024/4047 Esas, 2024/5304 Karar sayılı bozma kararına atıfta bulunularak, fark yol yardımı alacağı hesaplanırken bordrolardaki çalışılan gün sayısı kadar gidiş dönüş için birer bilet ve birer aktarma bedeli toplamına karşılık gelen 4,60 TL tutarındaki yol ücretine ilişkin sosyal yardım tahakkuklarının net tutarlar olduğu gözetilmeksizin, brüt tutarlar olduğu kabul edilerek bu tutarlar nete çevrildikten sonra mahsup edilmesi suretiyle yapılan hesaplamanın hatalı olduğu, arabuluculuk ücreti ile ilgili davanın kabul ve ret oranı dikkate alınmadan hüküm kurulmasının ve yanı sıra yol yardımı alacağı için dava dilekçesinde yasal faiz, ıslah dilekçesinde ise bankaların mevduata uyguladığı en yüksek faiz talebinde bulunulduğu gözetilmeden dava ve ıslah tarihlerinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmiş olmasının isabetsiz olduğu gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde;
1. ... Strateji Geliştirme Başkanlığının 10.12.2019 tarihli yazısında nakdi yapılan taşıt yardımlarında uygulamanın nasıl olacağı ve açık şekilde ödenen tutarın artırılmayacağı belirtilmiş olmasına karşın bu hususun dikkate alınmadığını,
2. Davacının bordrolardaki taşıt yardımı ödeme miktarlarına itiraz etmediğini,
3. Davacının alt işverenler nezdinde çalıştığı döneme ilişkin uygulamalara istinaden hak talebinde bulunamayacağını,
4. Hüküm altına alınan alacağa uygulanan faiz türü ve faiz başlangıç tarihinin de hatalı olduğunu ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacı işçinin fark yol yardımı alacağının bulunup bulunmadığı ile faiz türü ve faiz başlangıç tarihlerinin belirlenmesine ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.