"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 47. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/965 E., 2024/1993 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 25. İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/170 E., 2024/18 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Şirkette 01.09.1994 tarihinde sigortalı olarak çalışmaya başladığını ve iş sözleşmesinin 15.01.2015 tarihinde sona erdiğini, iş sözleşmesinin sonlandırılmasıyla bir kısım alacağının hiç ödenmediğini veya eksik ödendiğini iddia ederek ihbar tazminatı farkı, yıllık ücretli izin ve farkı, ücret farkı, prim, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hizmet yılı ödülü alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davanın usulden reddedilmesi gerektiğini, ayrıca talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, ikale ile sonlandırılan iş sözleşmesinin sonucunda bütün ücret ve alacakların eksiksiz ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak esas hakkında yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde; tanık anlatımları ve dosya kapsamında bulunan seyahate ilişkin belgeler dikkate alındığında Bölge Adliye Mahkemesinin fazla çalışma alacağına yönelik değerlendirmesinin hatalı olduğunu, bilirkişi tarafından yapılan hesaplamanın kabul edilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
2. Davalı vekili katılma yoluyla temyiz dilekçesinde;
a. Davacının fazla çalışma yapmadığını, üst düzey yönetici olduğunu ve çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini,
b. Geçerli bir ikale ile son bulan sözleşmede yıllık ücretli izin alacağının hüküm altına alınmayacağını ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık davacının çalışma sürelerine dair yapılacak değerlendirmede fazla çalışma ücretine dair ispat ve hesaplama yöntemi ile hüküm altına alınan yıllık ücretli izin alacağına ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.