"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2024/226 E., 2024/473 K.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar; taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; İstanbul 5. İş Mahkemesinin 2013/711 Esas sayılı dava dosyasıyla davacının iş sözleşmesinin feshinin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verildiğini, bu kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2015/3904 Esas, 2015/12351 Karar sayılı kararı ile onandığını, davacının işe iadesi istemiyle davalıya ihtarname gönderildiğini, davalı işveren tarafından davacının işe başlatılmadığını, davacıya bir kısım ödemeler yapıldığını, yapılan ödemelerin eksik olduğunu, bir kısım işçilik alacaklarının da hiç ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının belirsiz alacak davası açmakta hukuki yararının bulunmadığını, davacıya talep ettiği alacaklarının ödendiğini, ödenmeyen alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 07.11.2017 tarihli kararı ile; dosya kapsamı ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin 07.11.2017 tarihli kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin 25.02.2021 tarihli kararı ile; kararın usule ve hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Bölge Adliye Mahkemesinin 25.02.2021 tarihli kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 26.05.2021 tarihli kararıyla davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davacının ücretinin belirlenmesi, fazla çalışma ve hafta tatili alacağının hesaplanması hususlarında bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin 02.03.2023 tarihli kararı ile; Yargıtay kararı gereğince ücretin 3.686,00 TL olarak belirlendiği, bu doğrultuda yapılan hesaplama ile davacının ödenmeyen alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin 02.03.2023 tarihli kararının süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairece, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek tüm dosya kapsamı, davacının yaptığı iş ve çalışma süresi dikkate alındığında; davacının son ücretinin 22.09.2022 tarihli bilirkişi raporunda da tespit edildiği üzere net 3.686,00 USD olduğu kabul edilerek yapılan hesaplamalar doğrultusunda hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle ikinci kez bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma ilâmında belirtilen ücret miktarı üzerinden hesaplama yapılmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde; davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının eksik belirlenmesi nedeniyle kısmen kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu beyan etmiştir.
2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde;
a. Fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının husumetli tanık beyanlarına göre belirlenmesinin hatalı olduğunu,
b. Davacıya ödenmesi gereken alacaklarının eksiksiz ödendiğini,
c. Usuli kazanılmış hak ilkesine aykırı karar verildiğini beyan etmiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının aylık ücretinin miktarı ve fazla çalışma ile hafta tatili ücreti alacaklarının hesaplanma yöntemi hususundadır.
Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
15.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.