"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 29. Hukuk Dairesi
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (6) ncı alt bendi uyarınca kaldırılmasına ve dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonunda, yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalının ...'daki altın arama projesinde çalışırken haklı neden olmadan ve bildirimsiz olarak işten çıkarıldığını, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları, ücret, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müvekkili Şirketin hiçbir zaman çalışanı olmadığını savunarak davanın husumetten reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosya kapsamından taraflar arasında herhangi bir hukuk seçimi yapılmadığı, tarafların ... iş hukukunun uygulanması yönünde bir iddialarının bulunmadığı hususları göz önüne alındığında somut uyuşmazlığa Türk Hukukunun uygulandığı, dosyadaki belgeler ve emsal kararlar dikkate alındığında davalının davacının alacaklarından sorumlu olduğu, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ödenmeyen alacaklarının olduğu gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının davalı Şirket işçisi olmadığını, yurt dışında bulunan yabancı şirketlerde çalıştığını, davalı Şirket ile dava dışı yabancı şirketler arasında herhangi bir bağ bulunmadığını, davanın husumetten reddinin gerektiğini, tespit edilen hizmet süresinin hatalı olduğunu, davacının iş ilişkisinin başka yerde iş bulmasından dolayı istifası ile sona erdiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığını, davacıya fesih sonrası tazminat ve alacaklarının ödendiğini, fesih sonrası yapılan ödemenin hesaplamalardan mahsup edilmesi gerektiğini, davacının yıllık ücretli izinlerini ve hafta tatili izinlerini kullandığını, davacı tanık beyanlarına dayanılarak tespit edilen çalışma sürelerini kabul etmediklerini, yapılan fazla çalışma ödemelerinin mahsup edilmesi gerektiğini, davacının fazla çalışma ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunmadığını, bu alacaklardan yapılan indirimin az olduğunu ve %50 oranında yapılması gerektiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosyadaki belgelerden davalının husumet itirazının yerinde olmadığı, davalı işverenin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ispatlayamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, davacı iddialarını ve birbirlerinin beyanlarını doğrulayan davacı tanık beyanlarına itibar edilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti tespitinde davacının Türkiye'de bulunduğu sürelerin hesaplamada ayrık tutulduğu, davalı işverence ödenen fazla çalışma ücretinin yapılan hesaplamada mahsup edildiği, yıllık ücretli izinlerin kullandırıldığına veya tespit edilen yıllık ücretli izin alacağının ödendiğine ilişkin delil sunulmadığı, davalı işverence fesih sonrası yapılan 3.011,48 USD tutarındaki ödemenin hangi alacak kalemine istinaden yapıldığı belirlenemediğinden mahsup edilmemesinde isabetsizlik bulunmadığı, %30 oranında yapılan indirimin makul oranda olduğu gerekçeleriyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde belirttiği sebepleri tekrar ederek temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ve yıllık ücretli izin alacaklarının ispat ve hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17, 41, 44, 46, 47, 53, 59 ve 63 üncü maddeleri.
3. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un 24 ve 27 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davacı vekili, dava dilekçesinde yıllık ücretli izin alacağına ilişkin somut beyanda bulunmamış; sadece yıllık ücretli izin alacağı talebinde bulunmuştur. Davacının 28 gün kullandırılmayan yıllık ücretli izin süresinin bulunduğu gerekçesiyle bu alacağın kabulüne karar verilmiş ise de dosyada bulunan belgelerden, davacının çalışma şekline göre Türkiye'de izinli geçirdiği sürelerde ücretlerinin ödendiği anlaşılmakla yıllık ücretli izin alacağının reddi gerekirken kabulü hatalı olmuştur.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.