Logo

9. Hukuk Dairesi2022/17632 E. 2023/1394 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının, davalı kurumda daha önceki çalışmasının da hesaba katılarak ücret farkı alacağına hak kazanıp kazanmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Dairemizin önceki bozma ilamına uygun olarak, davacının yevmiyesinin 2000/1 dönemi üzerinden yürütülmesi işleminin doğru olduğu ve önceki çalışma sürelerinin zamanaşımına uğradığı gözetilerek yerel mahkemenin davayı red kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ :... Mahkemesi

SAYISI : 2021/436 E., 2022/631 K.

DAVA TARİHİ : 27.11.2017

KARAR : Davanın reddi

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Kurumda 1988/1 döneminde işe girdiğini, 1,5 yıl çalıştıktan sonra 1989 yılında askere gittiğini, 2000 yılında davalı Kurumda tekrar işe başlayabildiğini, aradan 10 yıl geçmiş olduğu varsayılarak önceki işine giriş tarihinin yok sayıldığını, yevmiyesinin 2000/1 dönemi üzerinden yürütülerek hesaplandığını, müvekkilinin 23.03.2017 tarihinde vermiş olduğu dilekçeye davalı Kurumun vermiş olduğu cevapta, 1989 yılında işten ayrılma tarihi ile işe son giriş tarihi arasında 10 yıl geçtiğini, önceki haklarının zamanaşımına uğradığını, bu yüzden yevmiye hesabının 2000/1 dönemi üzerinden yürütüldüğünün bildirildiğini, ancak Kurum işleminin hukuka ve gerçeğe aykırı olduğunu ileri sürerek davalı Kurumun 14.07.2017 tarihli ve 1479254 sayılı işleminin iptali ile yevmiyesinin işe giriş tarihi olan 1988/1 üzerinden yürütülmesini ve bugüne kadar yevmiyesine yansıtılmayan ücretlerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının davalı İdarede 05.05.1988 tarihinde geçici işçi statüsünde işe başladığını ve 1988-1989 tarihlerinde geçici olarak çalıştığını, daha sonra tekrar 22.03.2000 yılında çalışmaya başladığını, ....02.2001 tarihinden itibaren ise daimi işçi olarak çalışmaya devam ettiğini, on yıllık zamanaşımının geçmesi nedeniyle davacının yevmiyesinin 2000/1 dönem üzerinden yürütülerek hesaplandığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin 17.09.2018 tarihli ve 2017/712 Esas, 2018/370 Karar sayılı kararı ile toplanan kanıtlara göre ve aldırılan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.

B. Gerekçe ve Sonuç

... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesinin 09.12.2020 tarihli ve 2018/3027 Esas, 2020/877 Karar sayılı kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ

A. Bozma Kararı

1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 14.04.2021 tarihli ve 2021/3814 Esas, 2021/8091 Karar sayılı ilâmı ile davalı Kurum tarafından davacının yevmiyesinin 2000/1 dönem üzerinden yürütülmesi işleminin doğru olduğu belirtilerek davacının davalı Kurumun 14.07.2017 tarihli işleminin iptali ile yevmiyesinin işe giriş tarihi olan 1988/1 üzerinden yürütülmesi gerektiğinin tespitine dair talebinin reddine karar verilmesinin yerinde olduğu; ancak bu karara aykırı olacak şekilde 22.03.2000-31.12.2016 tarihleri arasındaki dönem yönünden yevmiyesinin eksik ödendiği belirtilerek fark alacağa hükmedilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararını bozularak ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Dairemizin bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan kanıtlar, bilirkişi raporu ve bozma ilâmı dikkate alınarak davanın reddine karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davacı vekili; verilen kararın eşit işe eşit ücret ilkesine aykırı olduğunu, müvekkilinin davalı Kurumda ilk işe başlama tarihinin 1988 yılı olduğunu, müvekkiline ödenecek yevmiyenin de 1988 yılı esas alınarak hesaplanması gerektiğini belirtilerek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacının ücret farkı alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 32 nci maddesi.

3. Değerlendirme

1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR

Açıklanan sebeple;

Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

25.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.