"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SAYISI : 2020/245 E., 2022/308 K.
DAVA TARİHİ : 27.03.2015
KARAR : Davanın kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı Üniversite vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 02.02.2009-17.05.2014 tarihleri arasında davalı üniversitede şoför, evrak taşıma görevlisi ve sair işlerde çalıştığını, emekli olmak suretiyle işten ayrıldığını, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğunu, yıllık izin kullandırılmadığını, asgari geçim indirimi ödemesi yapılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1. Davalı Üniversite vekili cevap dilekçesinde; davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davalı Şirket ile Üniversite arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunmadığını, bu nedenle Üniversiteye karşı dava açılamayacağını, Üniversitenin ihale makamı konumunda olduğunu, asıl ... bölünmediği gibi aynı işte işçi de çalıştırılmadığını, davacının hiçbir zaman İdarenin personeli olarak görev yapmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
2. Davalı Nevtaş Turizm Taş. ... Ürün. Tem. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti vekili cevap dilekçesinde; davacının 05.10.2013-30.12.2013 tarihleri arasında müvekkili Şirketin işçisi olarak çalıştığını, bu dönem dışında müvekkili Şirketle ... ilişkisinin olmadığını, davacı ile diğer davalı ... arasında ... sözleşmesi mevcut olsa bile bu durumun müvekkili Şirketi bağlamadığını, müvekkili Şirketin Ege Üniversitesine araç kiralamakta olduğunu, davacının eşine ait aracın bu amaçla kiralandığını, Ege Üniversitesinin hizmetinde kullanıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 15.....2016 tarihli ve 2015/192 Esas, 2016/340 Karar sayılı kararı ile; davacının davalı Üniversitenin asıl işveren olduğu işyerinde davalı Şirkete bağlı olarak çalışmakta iken ... sözleşmesinin davacı tarafından emeklilik sebebi ile sona erdirildiği, davacının talep etmiş olduğu alacaklara hak kazandığı, bilirkişi tarafından düzenlenen 04.04.2016 tarihli raporda hesaplamalara esas alınan çalışma süresi ile ücret miktarının dosya kapsamına ve yasal düzenlemelere uygun olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Üniversite vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 02.....2020 tarihli ve 2017/29144 Esas, 2020/5350 sayılı ilâmı ile; davalı tarafın diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek davacının 2011-2013 döneminde alt işveren işçisi olarak veya kendi aracı ile şoför olarak ya da başka görevlerde davalı Üniversitede çalışıp çalışmadığı, davacı adına çalışma bildiren Şirketler ile davalılar arasında hukuki ve fiili bağ bulunup bulunmadığı araştırılarak bu dönemdeki çalışmalardan davalı Üniversitenin sorumlu olup olmadığının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle İlk Derece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma ilâmı doğrultusunda yapılan araştırma ve inceleme neticesinde davacının tüm çalışma dönemi yönünden davalı Üniversitenin de sorumluluğunun bulunduğu, dosya kapsamına göre davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Üniversite vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Üniversite vekili; husumet itirazları olduğunu, asıl işveren olmadıklarını, ihale makamı olduklarını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacının davalı Üniversitenin dava konusu taleplerden hukuki sorumluluğunu gerektirecek şekilde çalıştığı süreye ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı ... Kanunu'nun 2 nci maddesinin yedinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı Üniversite vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
26.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.