"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 01.07.2002-15.07.2013 tarihleri arasında davalı asıl işverenin işyerinde değişik alt işverenler nezdinde endeks okuma işçisi olarak çalıştığını, en son dava dışı Ersan Elektrik Ltd. Şti. isimli alt işveren bünyesinde çalışırken ... sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatları ödenmeden haksız yere feshedildiğini, en son aldığı aylığın net 1.400,00 TL olduğunu, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının ihale yoluyla ... ... şirketlerde endeks okuma işçisi olarak çalıştığını, bu şirketlerle davalı Şirket arasında asıl işveren alt işveren ilişkisinin olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 02.03.2016 tarihli ve 2014/509 Esas, 2016/86 Karar sayılı kararı ile; davalı Şirket ile hizmet alımı yapılan firmalar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu, davacı alacaklarından davalı Şirketin asıl işveren sıfatı ile sorumlu tutulması gerekeceği, feshin kanıtlanması yükümlülüğünün işverene ait olduğu, davacının ... sözleşmesinin tazminatı gerektirmeyecek şekilde feshedildiğinin davalı tarafça kanıtlanmadığı, işçinin bakiye 108 ... karşılığı yıllık izin alacağının ödenmesi gerekeceği, fazla çalışma sürelerini gösteren yazılı belge bulunmadığından tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 04.11.2019 tarihli ve 2017/25053 Esas, 2019/20130 Karar sayılı kararıyla; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile davacı tanığının açtığı aynı mahiyetteki alacak davası sonucunda Mahkemece verilen hükmün temyizen incelendiği, Dairenin 2017/15825 Esas sayılı ilâmı ile davacı ile birlikte aynı işyerinde ve aynı görevde çalışan işçinin davalı işyerinde yaz dönemi olarak kabul edilen haziran-eylül arasındaki dönemde haftanın yedi günü 08.30-20.00 saatleri arasında, kış dönemi olarak kabul edilen eylül-haziran arasındaki dönemde ise haftanın altı günü çalışılıp bir günü hafta tatilini kullanarak haftanın üç günü 08.30- 17.00 saatleri arasında, haftanın kalan diğer üç günü ise 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerektiğinin belirlendiği ve söz konusu değerlendirmenin, davacının yaptığı işin niteliği ve toplanan deliller nazara alındığında dosya kapsamına daha uygun düşeceği gerekçesi ile bozma kararı verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 23.11.2021 tarihli ve 2019/545 Esas, 2021/602 Karar sayılı kararı ile; davacının çalışma saatlerini, bozma ilâmında belirtilen şekilde kabulü ile tespit edilen fazla çalışma alacağının hüküm altına alındığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
Dairemizin 22.03.2022 tarihli ve 2022/1617 Esas, 2022/3912 Karar sayılı kararıyla; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddiyle Daire bozma kararında davacının haziran-eylül arasındaki dönemde haftanın yedi günü 08.30-20.00 saatleri arasında, kış dönemi olarak kabul edilen eylül-haziran arasındaki dönemde ise haftanın altı günü çalışıp bir günü hafta tatili kullanarak, haftanın üç günü 08.30-17.00 saatleri arasında, haftanın kalan diğer üç günü ise 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerektiğinin belirtildiği, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu sürelerin dikkate alındığı belirtilerek yapılan hesaplamada yaz dönemi bakımından haftalık 42,5 saat, kış dönemi bakımından ise haftalık 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı, oysaki belirtilen saatlerde yaz dönemi çalışma saatlerinden 1,5 saat, kış dönemi çalışma saatlerinden 1 saat ara dinlenme süresinin düşülmesi ile yapılacak hesaplamada davacının yaz dönemi haftalık 25 saat, kış dönemi haftalık 3 saat fazla çalışma yaptığının anlaşıldığı ve buna göre hesaplama yapılması gerektiği gerekçesi ile bozma kararı verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı işyerinde yaz dönemi olarak kabul edilen haziran-eylül arasındaki dönemde çalışma saatlerinden 1,5 saat, kış dönemi çalışma saatlerinden ise haftalık 1 saat ara dinlenme süresinin düşülmesi ile davacının yaz dönemi haftalık 25 saat, kış dönemi haftalık 3 saat fazla çalışma yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; müvekkili Şirket ile davacının çalıştığı yüklenici firmalar arasında asıl alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, bordrolar dikkate alınmadan yalnızca tanık beyanları esas alınarak fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmesinin hatalı olduğunu belirterek kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 ... maddesi, 438 ... maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 ve 63 üncü maddeleri
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 ... maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer ... sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
11.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.