Logo

9. Hukuk Dairesi2024/14815 E. 2025/1032 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının, yurt dışında bulunan bir işyerinde çalıştığı iş sözleşmesinin haksız feshi nedeniyle işvereninden çeşitli işçilik alacakları talep etmesi üzerine, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine ilişkin kararın temyizi.

Gerekçe ve Sonuç: Davanın dava tarihi itibarıyla zamanaşımına uğramış olması ve davalı tarafından usulüne uygun şekilde zamanaşımı def'inde bulunulmuş olması gözetilerek, mahkemenin davanın reddine ilişkin kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işverenin yurt dışında bulunan Kuveyt Havalimanı inşaatı işyerinde kalıpçı ustası olarak çalıştığını, ücretinin net 600,00 Kuveyt dinarı (KWD) olduğunu, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatının ödenmediğini, müvekkilinin haftanın 7 günü ulusal bayram ve genel tatil günleri dâhil 06.00-19.30 saatleri arasında çalıştığını, işverence müvekkiline iş sözleşmesinin devamı sırasında işçilik alacaklarının ödeneceği vaadiyle içeriğini bilmediği birçok evrak imzalatıldığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının müvekkili nezdinde çalışmadığından davanın husumetten reddine karar verilmesi gerektiğini, taraflar Kuveyt mevzuatına tâbi olduğundan davada uygulanması gereken hukukun Kuveyt hukuku olduğunu, istifa eden davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, davacının çalışma gün ve saatlerine ilişkin iddialarının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, müvekkili işyerinde her işçiye haftada bir gün izin kullandırılmakta olduğunu, çalışma yapıldığı takdirde bunun bordrolarda gösterilerek ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin 01.02.2022 tarihli kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin 01.02.2022 tarihli kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 23.06.2022 tarihli kararı ile başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ

Bölge Adliye Mahkemesinin 23.06.2022 tarihli kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairece, 30 Mart 2008 tarihinde Ankara'da imzalanan ve 21.01.2010 tarihli ve 5949 sayılı Kanun'la onaylanması uygun bulunan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Kuveyt Devleti Hükümeti Arasında İşgücü Değişimi Hakkında Anlaşma'nın 8. maddesi hükmü uyarınca; işçi ile işveren arasındaki uyuşmazlığın çalışılan ülke hukukuna göre çözümleneceğinin kararlaştırıldığı, buna göre uyuşmazlığa çalışılan ülke olan Kuveyt hukukunun uygulanması gerektiğinden bahisle Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde;

a. Uyuşmazlığa Türk hukukunun uygulanması gerektiğini,

b. Kuveyt Özel Sektör İş Kanunu'nun 144. maddesinin hak düşürücü süreye ilişkin bir düzenleme olmadığını ileri sürmüştür.

2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde; davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinin hatalı olduğunu ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, uyuşmazlığa uygulanacak hukuk, zamanaşımı, talep edilen alacaklara hak kazanılıp kazanılamayacağı ile vekâlet ücreti ve yargılama giderine ilişkindir.

Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Dava tarihi itibarıyla zamanaşımı süresinin dolduğu ve davalı tarafından usulüne uygun şekilde zamanaşımı def'inde bulunulduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de İlk Derece Mahkemesince Kuveyt Özel Sektör İş Kanunu'nun 144. maddesindeki düzenlemenin hak düşürücü süre olarak nitelendirilmesi hatalı olmakla birlikte, bu hata sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.

Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraflar vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Taraflar vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

03.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.