Logo

Hukuk Genel Kurulu2000/4-1791 E. 2000/1837 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davalı gazetenin yayınladığı yazılarda davacının kişilik haklarına saldırılıp saldırılmadığı ve manevi tazminat ödenmesi gerekip gerekmediği.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı gazetenin yazılarının Anayasal haber verme hakkı kapsamında kaldığı ve davacının kişiliğine değil, kurum ve kuruluşlara yönelik eleştiriler içerdiği gözetilerek yerel mahkemenin tazminata hükmeden kararının bozulmasına ve davanın reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki "manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 23.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne-kısmen reddine dair verilen 22.12.1998 gün ve 1997/593 E. 1998/865 K.sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesi'nin 21.9.1999 gün ve 1999/3827 E. 1999/7372 K. sayılı ilamiyle; (...Dava, kişilik hakkına yayın yoluyla saldırı nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir.

Davacı vekili, davalı gazetenin 4.8.1997 günlü nüshasında yayınlanan "R... Yağması" başlıklı yazıda yeralan hususların gerçek dışı ve maksatlı olduğunu,Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı olan müvekkilini yıpratmak,hükümete ve Türk ordusuna hedef gösterme amacı taşıdığını ileri sürmüştür.

Davacı vekili yine aynı gazetenin 5.8.1997 günlü nüshasında "İkinci R... Yağması" , "G...'e belgeli tekzip" başlıkları ile yayınlanan yazıların da gerçek dışı ve müvekkilini görevden aldırma amacına yönelik bulunduğunu belirterek ayrı bir dava açmıştır.

İki dava birleştirilerek yapılan yargılama sonunda davacının iddiaları yerinde görülmüş ve her iki davadaki isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Davalı gazetenin 4.8.1997 günlü nüshasında yer alan yazıda R... Partili Kültür Bakanının görevi devretmesinden altı gün önce çok değerli bir alanı 20 yıllığına R.... A... Büyükşehir Belediyesine verdiği belirtilmiş ve bu konu ile ilgili başka siyasi partilere mensup bakan ve milletvekillerinin görüşleri açıklanmıştır. 5.8.1997 günlü gazetede ise Gençlik Parkından sonra A...Otogarının da R... A.... Büyükşehir Belediyesine kiralandığının ortaya çıktığı yazılmış ve bazı bakanların açıklamalarına yer verilmiştir.

Görüldüğü gibi dava konusu gazetelerden birincisinde Kültür Bakanlığı ile A.... Büyükşehir Belediyesi arasında düzenlenen 6.6.1997 günlü protokol eleştirilmektedir.İkincisinde ise yine A.... Büyükşehir Belediyesi ile Tarım Bakanlığı (A.O.Ç) arasında gerçekleştirilmiş bulunan 20.8.1996 günlü protokol eleştiri konusu yapılmıştır. Sözü edilen protokoller gerçekten düzenlenmiş ve A... O... Çiftliğinin ve Atatürk Kültür Merkezinin bazı bölümlerinin kullanılması 20 yıl, 30 yıl gibi sürelerle A... Büyükşehir Belediyesine verilmiştir.

Bu işlemlerin mevcut yasalara ve yasaların amacına uygun olup olmadıkları tartışması gündeme gelmiş, bu konuda karşı görüşler ileri sürülmüş ve davalı gazete de bunları Anayasal haber verme sınırları içinde yayınlamıştır. Yazılarda davacının kişiliğine saldırı teşkil edecek sözlere yer verilmemiş olduğu, eleştirilerin kurum ve kuruluşlara yönelik bulunduğu görülmektedir.Anayasal haber verme hakkının sınırları aşılmadığına göre hukuka aykırılıktan söz edilemez.O halde davaların tümden reddi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulü yönünde hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalılar vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 20.12.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.