"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 1.Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2005
NUMARASI : 2005/84 E- 452 K.
Taraflar arasındaki “alacak“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gaziosmanpaşa 1.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 27.10.2003 gün ve 2003/1096 E- 1644 K.sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 29.12.2004 gün ve 2004/13680-15067 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Taraf vekilleri
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Hukuk Genel Kurulundaki görüşme sırasında, esasa girilmeden önce, müddeabbihin miktarı itibariyle direnme kararına karşı temyiz yolunun açık olup olmadığı, ön sorun olarak incelenmiştir.
Dava, alacak istemine ilişkin olup, müddeabbihi 756.467.320 TL. (756 YTL)'den ibarettir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı "Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"; yürürlük tarihinden sonra Yerel Mahkemelerce verilen hükümler yönünden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırın bir milyar TL.; yine yürürlük tarihinden sonra Yargıtay Daireleri ve Hukuk Genel Kurulu'nca temyiz incelemesi sonucunda verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilebilmesi için 440/III-1.maddesinde aranan parasal sınırı da altı milyar TL. olarak değiştirmiştir.
Eldeki davada, temyiz istemine konu direnme kararının verildiği 20.10.2005 tarihinde, 5219 Sayılı Kanun'un temyiz (kesinlik) sınırını bir milyar TL. olarak değiştiren hükmü yürürlükte bulunduğuna ve müddeabbih 756.467.320 TL. (756 YTL) olup, kesin olduğuna göre, anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, taraf vekillerinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı ve davalı vekillerinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, 24.05.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.