"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki "orman tahditine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çanakkale Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 23.12.1998 gün ve 1997/494 E- 998 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20.Hukuk Dairesinin 31.5.1999 gün ve 1999/5077-5533 sayılı ilamı ile;
(...Davacı, Havuzlar Orman Ürünleri A.Ş. orman kadastro çalışmalarında orman olarak tespit edilen maliki bulunduğu 756 parselin orman sayılmayan yerlerden olduğu savıyla 6831 sayılı yasanın 11.maddesine göre orman sınırlamasının iptalini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, kararı Orman Yönetimi temyiz etmiştir.
Mahkemece karara dayanak alınan üç uzman bilirkişi tarafından düzenlenmiş bilirkişi raporunda 756 parselin 1950 yılında 24 nolu orman kadastro komisyonunca yapılan orman sınırlandırması ile 7-8-9-10 nolu orman sınır noktalarına göre, kısmen orman sınırları içinde kalan çekişmeli bölümünün dere yamacı olup, üzerinde pırnal meşesi, bodur ardıç, tespih ağacı gibi funda ve maki bitkilerinin bulunduğu ve arazi meyilinin %15 civarında olduğu belirtilmiştir. 6831 sayılı yasanın l. maddesinin (j) bendi "Funda ve makilerle örtülü orman ve toprak muhafaza karakteri taşımayan yerler orman sayılmaz" kuralını içermektedir.
Funda ve makilik sahaların tespitine ait talimatnamenin 6.maddesinin (D) bendinde ise; funda ve makilerle örtülü bir sahada arazi %12'den fazla meyli haiz ise, bu kabil sahaların toprak muhafaza karakteri taşıyacağı hükme bağlanmaktadır. 756 parselin orman sınırları içinde kalan dere yamacındaki kısmının funda ve maki bitkileri ile kaplı olup, meylin %15 civarında olduğu gözönüne alındığında, toprak muhafaza karakteri taşıyan funda ve makilerle örtülü, 6831 Sayılı Yasanın 1.maddesinin (j) bendi kapsamı dışında, orman sayılan yer olduğu açıktır. Mahkemece anılan yön gözetilmeden yazılı şekilde davanın kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 15.11.2000 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.