Logo

11. Hukuk Dairesi2024/2211 E. 2025/928 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davalıdan satın alınan pirinçlerin ayıplı olması sebebiyle davacının uğradığı maddi ve manevi zararın tazmini talebi.

Gerekçe ve Sonuç: Davacının, davalıdan aldığı pirinçleri uygun koşullarda muhafaza ettiğini ve zehirlenmenin kaynağının davalıdan alınan pirinçler olduğunu ispatlayamaması gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

HÜKÜM :Esastan ret

İLK DERECE MAHKEMESİ :Konya 1.Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI :2018/1051 E., 2022/528 K.

Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü.

KARAR

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili ile dava dışı Hanifi Türk'ün 10/05/2018 tarihinde karşıklı olarak Konya Büyükşehir Belediyesi'nin iftar verilmesi işini ortaklaşa yürütmek amacı ile sözleşme imzaladıklarını, sözleşme gereğince müvekkilinin dava dışı sorumlu olduğu sözleşme kapsamında yer alan 3 merkez ilçe ve 10 ilçe sınırları içerisinde yemek hizmeti verilmesi işini üstlendiğini, müvekkilinin yemek işini sözleşme gereğince yerine getirmek için pek çok ön hazırlık yaptığını, davalı şirkete 118.455,28 TL bedelli malzeme siparişi verdiğini, yemek hizmeti vermesinin 2. günü zehirlenme vakalarının ortaya çıktığını, olayın karakola ve savcılığa intikal etmesi üzerine müvekkilin yemek hizmeti sözleşmesine son verildiğini, yapılan inceleme neticesinde zehirlenme vakalarının kavurmalı pilav ve yoğurt çorbası içerisinde bulunan pirinçten kaynaklı bacillus cereus bakterisi nedeniyle meydana geldiğinin anlaşıldığını, davalı firmadan yaklaşık 2 ton pirinç siparişi alan müvekkilinin 3 günlük yemek hizmeti için ilgili pirincin 1.5 tonunu kullandığını, ilgili pirinçten dolayı zehirlenme yaşanması nedeni ile yemek hizmetine devam edemeyen müvekkilin cezai sorumlulukla karşı karşıya kaldığı gibi maddi olarak da ciddi zarara uğradığını, ayrıca Tarım İl Müdürlüğü tarafından davacıya kesilecek olan cezanın da ödenmesi durumunda kalınacağını ileri sürerek şimdilik 25.000,00 TL maddi tazminat ile 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkil şirket ile davacı şirketin imzalamış olduğu herhangi bir sözleşme bulunmadığını, müvekkilinin davacı şirkete sattığı pirinci 25.04.2018 tarihinde Çorum'da mukim Küre Ticaret isimli bir firmadan fatura karşılığında satın alarak yemek işi ile uğraşan çeşitli firmalara sattığını ve satılan pirinçlerden en ufak bir şikayet almadığını, müvekkil şirketin satmış olduğu pirinçler zehirli olsaydı yemek verilen ilk gün zehirlenme vakalarının ortaya çıkacağını, yemeklerin ısıtma işlemi ve saklama koşulları gibi bir çok faktörün zehirlenme nedeni olabileceğini, ayrıca zehirlenmeye sebep olan pirinçlerin müvekkil şirketten alınan pirinçler olduğunun da kesin olmadığını, zehirlenme olayından 20 gün sonra yaptırılan tahlil sonuçları ile müvekkil şirket arasında bağlantı kurulmasının da mümkün olmayacağını, ayrıca uygun olmayan koşullarda ve ruhsatsız bir yerde yemeklerin hazırlandığı hususunda tanıklarının bulunduğunu, hiç kimsenin kendi kusurundan da yararlanamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının yemeğin yapıldığı tarihte yemek yapmaya uygun ruhsatının olmadığı, davacı tarafından davalıdan alınan pirince ait şahit numunenin bulunmadığı ve pirincin alındığı tarihte yapılmış bir analizin dosyaya yansımadığı, her ne kadar daha sonraki tarihlerde pirinç ve yapılan yemekler üzerinde analizler yapılmış ise de resmi kontrol raporu incelendiğinde, üretim alanının dışarı açılması, bulaşıkhanenin fiziksel olarak üretim alanından ayrılmadığı, tuvaletin direkt üretim alanına açıldığı, yemeklerin, çiğ malzemelerin ve ambalaj malzemelerin hepsinin bir arada depo alanında saklandığı, işletme hakkında hijyen esaslarına aykırılıktan işlem yapılacağı yönünde tespitte bulunulduğu, alınan pirinçlerin yemek yapımından önce kalite ve tahlil edildiğine dair bir delilin dosya içinde mevcut olmadığı, davacı şirketin gerekli özeni göstermediği, davaya konu zehirlenme kaynağı olarak gösterilen pirinçlerin davalıdan alındığı anda Türk Gıda Kodeksi Mikrobiyolojik Kriterler Yönetmeliğinde belirlenen kriterlere uygun olmadığı hususunda yeterli delil bulunmadığı, davacının söz konusu pirinçleri uygun şekilde muhafaza ettiğine ilişkin kanaat oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince istinaf edilmiştir.

IV. İSTİNAF

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Dava ve Hukuki Nitelendirme

Dava, davalıdan satın alınan ürünlerin ayıplı olduğu iddiasına dayanan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 17.02.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.