"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI :2023/240 Esas, 2024/38 Karar
HÜKÜM :Kabul
Mahkeme kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne, dava konusu meblağ 211.792,00 TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası delaletiyle uygulanması gereken 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 3156 sayılı Kanun ile değişik 438 inci maddesi gereğince duruşma isteğinin reddine karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin, ..., ..., ... , ... , ... , ..., ... , ..., ... isimli sinema filmlerinin imal ettiren sıfatıyla eser ve hak sahibi olduğunu, davalının ise ... kanalının sahibi olduğunu, bu filmlerin 2009-2011 yılları arasında çeşitli tarihlerde, izinsiz olarak toplam 53 kez ... isimli kanalda gösterildiğini, bundan dolayı müvekkilinin zarara uğradığını, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun (5846 sayılı Kanun) 68 inci maddesi gereği 3 kat tazminat talep ettiklerini, şimdilik 1.000,00 TL telif tazminatının haksız fiil tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini ve tecavüzün men'ini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini toplamda 123.000,00 TL'ye artırmıştır.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin pasif husumetinin bulunmadığını, ... kanalının açık artırmayla 29.07.2011 tarihinde ihale bedeli ödemesiyle devraldıklarını, bu durumun Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu yazısı ile de sabit olduğunu, bu tarihten önce ... TV ile hiçbir bağlarının bulunmadığını, davacının iddia ettiği izinsiz gösterim tarihlerinin hepsinin 29.07.2011 tarihinden önce olduğunu, dolayısıyla ... Filmcilik ve Yapımcılık A.Ş. yerine müvekkiline husumet yöneltilmesinin hatalı olduğunu, zamanaşımı süresinin geçtiğini, filmlerin alınan lisanslara dayalı olarak yayınlandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davacının davaya konu toplam 9 adet sinema eseri üzerinde hak sahibi olduğunun Kültür ve Turizm Bakanlığı Telif Hakları Genel Müdürlüğünün 08.10.2015 tarihli cevabı yazısı ile anlaşıldığı, davaya konu eserlerin davalının sahibi olduğu televizyon kanalında gösterilip gösterilmediğine ilişkin olarak davacı tarafça dava dilekçesine ekli hangi tarihlerde ne kadar gösterildiğine dair resmi olmayan bir belge sunulduğu, davalı vekillerinin duruşmada alınan beyanlarında da davaya konu eserlerin ... televizyonunda gösterildiği iddiasının kabul edildiği, her ne kadar bir önceki kararda filmlerin farklı filmler olabileceği yönünde değerlendirme yapılmış ise de davalının bu yönde savunmasının olmaması öte yandan davanın başından beri filmlerin yayınlanmadığı şeklinde bir iddiada da bulunulmaması nedenle filmlerin davalının sahibi olduğu televizyon kanalında oynatıldığının kabulünün gerektiği, davalı tarafça bunun aksinin ispat edilemediği, dolayısıyla davacı şirketin eser sahibi olduğu filmlerin davacı şirketten izin alınmaksızın TV kanalında yayınlanmasının yasadan kaynaklı mali hakların ihlali niteliğinde olmasından dolayı davacının 5846 sayılı Kanun'un 68 inci maddesi uyarınca tazminat talebinde bulunabileceği, SESAM'ın cevabi yazılarında, rayiç bedelin ortalama 750,00-1.000,00 TL olabileceğinin belirtildiği, 07.07.2021 tarihli bilirkişi raporuna göre de bir gösterim bedelinin 1.000,00 TL olduğu, dava konusu filmlerin toplam 41 defa izinsiz olarak gösterildiği bunun da 41.000,00 TL olduğu, davacının bu bedelin 3 katı olan 123.000,00 TL'yi Kanun'un 68 inci maddesi uyarınca talep etmekte haklı olduğu gerekçesi ile bu bedel üzerinden davanın kabulüne, davacı tarafından faiz ile talep edildiğinden filmlerin ilk gösterim tarihleri itibariyle haksız fiilin oluştuğu, dolayısıyla ilk gösterim tarihinden itibaren faiz işletilebileceği, bu filmlerden 32 gösterimin ilk ihlal tarihinin davacı tarafça sunulan yazılı tutanak incelendiğinde 01.07.2009, 9 gösterimin ise 01.07.2010 tarihi olduğu, her ne kadar yayın tarihleri tam ve kesin olarak tespit edilememiş ise de davacı tarafın sunduğu yazılı tutanaklardan ihlal tarihlerinin bu şekilde tespit edildiği, bu nedenle kabul edilen 123.000,00 TL'nin 32x3=96.000,00 TL'sine 01.07.2009 tarihinden, 9x3=27.000,00 TL'sine ise 01.07.2010 tarihinden itibaren avans faizi işletilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
IV. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, izinsiz film gösterimi iddiasından kaynaklanan 5846 sayılı Kanun'un 68 inci maddesi uyarınca tazminat ve tecavüzün önlenmesi davasıdır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 5846 sayılı Kanun'un 68 inci maddesi.
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, İlk Derece Mahkemesince 6100 sayılı Kanun'un 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
V. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının reddi ile İlk Derece Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 02.12.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.