"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili şirketin TÜRKPATENT nezdinde tescilli 2015/09198 ve 2016/02531 sayılı çoklu tasarımların sahibi olduğunu, davalı şirketin 2018/01100 sayılı başvurusuna konu tasarımınının müvekkili tasarımları karşısında yenilik ve ayırt edicilik vasfını taşımadığını, dava konusu tasarımda kullanılan desenin müvekkilinin "..." markalı ürünlerdeki desenin aynısı olduğunu, ancak davalı şirket tasarım başvurusuna yapılan itirazın reddedildiğini ileri sürerek TÜRKPATENT Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu'nun (YİDK) 2018/T-764 sayılı kararının iptali ile davalıya ait 2018/01100 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı ... vekili cevap dilekçesinde, YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
2.Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde, müvekkilinin tasarım tescil başvurusunun, yenilik ve ayırt edicilik kriterini taşıdığını, sektörde çok fazla değişiklik yapılmadan malzeme, ebat veya açı farkları ile tasarımların yaratıldığını, dikdörtgen şeklin duş tekneleri için harcı âlem olduğunu, müvekkili ürününün desen ve gider bölümü itibari ile esaslı ve belirgin farklılık içerdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu 2018/01100 numaralı tasarımın, duş alanına özelleşmiş bir vitrifiye/seramik ürünü olduğu, seçenek özgürlüğü kapsamındaki emsal ürünler incelendiğinde bu ürünlerin yekpare ve kesintisiz oluşturulduğu, suyun akması için içeride gidere doğru bir eğime sahip bulunduğu, suyu tutmak için belirsiz korkuluklara sahip olduğu ve akışın bir gider ile nihayetlenmesi gibi hususları barındırdığı, genel bir değerlendirme yapıldığında, yüzeye sıfır eğimli olan duş teknelerinin piyasada mevcut olduğu, dolayısıyla taraf tasarımlarının serbestlik ilkesi sınırları içerisinde küçük ayrıntıların ötesine geçmesi gerektiği, taraf tasarımları karşılaştırıldığında, davacıya ait itiraza mesnet çoklu tasarımları ile davalıya ait 2018/01100 numaralı tasarımın, bilgilenmiş kullanıcı gözünden yeni ve ayırt edici nitelik taşıdığı, taraf tescillerindeki desenlerin slate olarak bilinen kayrak taşının bir benzeri olduğu, formasyon olarak benzedikleri ancak üretilen desen yapısı açısından farklılık arzettikleri, 2018/01100 sayılı tasarımda var olan desenin davacıya ait ... deseninden farklı olduğu, dava konusunun davalıya ait 2018/01100 numaralı tasarımın hükümsüzlüğü olması nedeniyle ulaşılabilen ilk sunum tarihi 22.17.2015 olan ... ait ... & ... serisi ürünler ile davalı tasarımı karşılaştırıldığında, 2015 tarihli ... ait ürün ile davalıya ait 2018/01100 numaralı tasarımın bilgilenmiş kullanıcı gözünden benzer oldukları, davalı tasarımının davacının dayanak yaptığı tasarımları karşısında yeni ve ayırt edici nitelikte olması nedeniyle hükümsüzlüğünden söz edilemeyeceği, ancak 2015 tarihli ... ait ürün ile davalıya ait 2018/01100 numaralı tasarımın bilgilenmiş kullanıcı gözünden benzerlik taşıdığı, bu noktada mutlak yeni olmadığından hükümsüz sayılacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekillerince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu 2018 01100 numaralı tasarımın Hidrobox firmasının ilk sunum tarihi 22.07.2015 olan ürünü karşısında yeni ve ayırt edici olmadığı, davalının bilirkişi ek raporuna karşı itirazlarının ikinci ek raporda karşılandığı, buna göre, karşılaştırılan ürünlerin sifonları arasında itiraz dilekçesinde belirtilen farkların bulunmadığı, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 05.02.2024 tarihli ve 2022/4097 E., 2024/739 K. sayılı kararında belirtildiği üzere YİDK tarafından hem itiraza mesnet bilgi belgeler kapsamında hem de re'sen mutlak yenilik incelemesi yapılması gerektiği, aksinin kabulünün tasarım hukukunda mutlak yenilik unsurunun kamu düzenine ilişkin olması ilkesiyle bağdaşmayacağı, nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 29.03.2023 tarihli ve 2021/11-943 E., 2023/288 K. sayılı kararının da bu yönde olduğu, bu nedenle YİDK kararının iptali talebiyle açılan davanın da kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine hüküm davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, YİDK kararının iptali ile tasarım hükümsüzlüğü taleplerine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalıların temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı harcın istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.