Logo

11. Hukuk Dairesi2024/5024 E. 2024/6945 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Terkin edilmiş bir şirketin ihyası davasında yargılama giderlerinin tasfiye memurundan tahsil edilip edilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı tasfiye memurunun, davacının davanın açılmasına sebebiyet vermediği ve ilk duruşmada davayı kabul ettiği gözetilerek, 6100 sayılı HMK'nın 312. maddesi gereğince yargılama giderlerine mahkûm edilmemesi gerektiği değerlendirilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2024/524 E., 2024/902 K.

HÜKÜM : Davanın kabulü ( Esas hakkında yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle)

İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI : 2023/738 E., 2023/955 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili tarafından ... Mimarlık.. Ltd.Şti. aleyhine dava açıldığını, yargılama sürecinde adı geçen şirketin ticaret sicilden terkin edildiğinin tespit edilmesi üzerine davanın görüldüğü Mahkemece, müvekkiline ihya davası açılmak üzere yetki ve süre verildiğini ileri sürerek ... Mimarlık.. Ltd.Şti.'nin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

1.Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde; tasfiyeye ilişkin sorumluluğun tasfiye memuruna ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

2. Davalı Tasfiye Memuru cevap dilekçesinde; davayı kabul ettiğini beyan ederek davanın açılmasına sebebiyet vermediği gözetilerek aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesince, davacının derdest dava sebebiyle ihya istemekte hukuki yararı bulunduğu, davalı tasfiye memurunun davanın açılmasına sebebiyet vermediğine ilişkin savunmasının gerçeği yansıtmadığı, yargılama giderlerinden davalı tasfiye memurunun sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne ve yargılama giderlerinin davalı tasfiye memurundan tahsiline karar verilmiş, karar, davalı tasfiye memurunca istinaf edilmiştir.

IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI

Bölge Adliye Mahkemesince, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) ''Feragat ve kabul halinde yargılama giderleri'' başlıklı 312 inci maddesinin ikinci fıkrasının, ''Davalı, davanın açılmasına kendi hâl ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edilmez.'' hükmünü haiz olduğu, davacının açmış olduğu tazminat davasının görülüp sonuçlandırılabilmesi, taraf teşkilinin sağlanabilmesi için mahkemece şirketin ihyasına karar verilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı, ancak davacının Yalova 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2023/356 E. (2017/38 eski E.) sayılı davasını, şirketin terkini tarihi olan 14.08.2015'den sonra, 23.01.2017 tarihinde açtığı, yukarıda yer verilen kanun maddeleri uyarıca davalı tasfiye memurunun eldeki ihya davasını ön inceleme duruşmasından önce sunduğu cevap dilekçesinde kabul ettiği, ön inceleme duruşmasında da bu dilekçesini tekrar ettiği nazara alındığında davalı tasfiye memurunun davanın açılmasına sebebiyet vermediği anlaşıldığından, davalı tasfiye memuru aleyhine yargılama giderlerine ve vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle davalı tasfiye memurunun istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, esas hakkında yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle davanın kabulüne, davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına ve davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

V. TEMYİZ İNCELEMESİ

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Dava, şirket ihyası istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

1. 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ve aynı Kanun'un 312 inci maddesi

2. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun (6102 sayılı Kanun) 547 nci maddesi

3. Değerlendirme

İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine 6100 sayılı Kanun'un 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi aynı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI.SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı harçtan muaf olduğundan, harç alınmasına yer olmadığına, 01.10.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.