Logo

12. Hukuk Dairesi2025/1286 E. 2025/1893 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Aynı borç ilişkisi nedeniyle borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan verilen tazyik hapsinin mükerrer olup olmadığına ilişkin yargılama.

Gerekçe ve Sonuç: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi uyarınca aynı borç ilişkisi nedeniyle verilen tazyik hapsinin toplam süresinin 3 ayı geçemeyeceği ve sanığın aynı borç için daha önce tazyik hapsi cezasını çekmiş olması gözetilerek, yerel mahkemenin mükerrer tazyik hapsi kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan sanık ...'nin, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Kayseri 1. İcra Ceza Mahkemesinin 06.10.2021 tarihli ve 2021/314 Esas, 2021/581 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 20.01.2025 gün ve 94660652-105-38-2691-2024-KYB sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.02.2025 gün ve KYB-2025/11287 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.

Anılan ihbarnamede;

2004 sayılı Kanun’un "Borçlunun ödeme şartını ihlali halinde ceza" başlıklı 340. maddesinin "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlal eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." hükmü karşısında, aynı borç ilişkisi nedeniyle sanık hakkında bir defaya mahsus olmak üzere 3 aya kadar tazyik hapsine karar verilebileceği nazara alındığında,

Borçlu sanığın Kayseri İcra Müdürlüğünün 2020/30167 Esas sayılı icra takip dosyasından kaynaklı borcu nedeniyle 24.02.2020 tarihli taahhütname ile borcunu 02.03.2020 tarihinde başlayacak şekilde 2 taksit halinde ödemeyi taahhüt ettiği, borçlunun borçlarını taahhütnamede öngörülen sürelerde ödememesi nedeniyle alacaklı vekili tarafından yapılan şikâyet üzerine, borçlunun anılan suçtan Kayseri İcra Ceza Mahkemesinin 06.10.2021 tarihli ve 2021/314 Esas, 2021/581 sayılı kararı ile 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği somut olayda, sanık hakkında aynı taahhüt nedeniyle aynı borç dolayısıyla mükerrer olarak 3 aya kadar hapsen tazyikine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;

Dosya kapsamına göre, borçlu sanığın Kayseri İcra Müdürlüğünün 2020/30167 Esas sayılı icra takip dosyasından kaynaklı borcu nedeniyle 24.02.2020 tarihli taahhütname ile borcunu 02.03.2020 tarihinde başlayacak şekilde 02.03.2020 ve 30.06.2020 tarihlerinde olmak üzere 2 taksit halinde ödemeyi taahhüt ettiği, borçlunun borçlarını 24.02.2020 tarihli taahhütnamede öngörülen sürelerde ödememesi nedeniyle alacaklı vekili tarafından yapılan şikâyet üzerine, borçlunun anılan suçtan Kayseri 3. İcra Ceza Mahkemesinin 2020/437 Esas, 2020/477 sayılı kararı ile 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezasını 20.11.2020 ve 18.02.2021 tarihleri arasında infaz ettiği anlaşılmakla,

2004 sayılı Kanun’un “Borçlunun ödeme şartını ihlâli halinde ceza” başlıklı 340. maddesinde "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde Esas No : 2025/1286

kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlâl eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." şeklinde yer alan düzenleme ile Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 07.03.2023 tarihli ve 2023/1882 Esas, 2023/1414 Karar sayılı ilamı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.09.2009 tarihli ve 2009/16-188 Esas, 2009/205 Karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, aynı borç ilişkisi nedeniyle toplam tazyik hapsi miktarının 3 ayı geçemeyeceği cihetle,

Sanık hakkında aynı icra dosyası kapsamında verilen 29.04.2021 tarihli taahhütnamedeki ödenmeyen 30.06.2021 tarihli taksite ilişkin olarak yapılan ayrı bir şikayet üzerine Kayseri İcra Ceza Mahkemesinin 06.10.2021 tarihli ve 2021/314 Esas, 2021/581 sayılı kararı ile 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince yeniden mükerrer olarak 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmemekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Kayseri 1. İcra Ceza Mahkemesinin 06/10/2021 tarihli ve 2021/314 Esas, 2021/581 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında borçlunun ödeme şartını ihlâli eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak sanık hakkında verilen tazyik hapsi infaz edilmekte ise derhal salıverilmesine,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden,

"Sanık ...'nin üzerine atılı borçlunun ödeme şartını ihlâl suçunun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince BERAATİNE,"

"Karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi dikkate alınarak hesaplanan 4.500,00 TL dilekçe yazım ücretinin kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine şikayetçiden tahsiliyle sanığa verilmesine,”

"Yargılama giderinin müşteki üzerinde bırakılmasına,"

Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.