"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/4954 E., 2021/1030 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım, olası kastla yaralama
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi ve düzeltilerek esastan reddi kararları
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
1.Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...'e, sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kurulan hükümlere karşı katılan Bakanlık vekilinin temyize hak ve yetkisi olmadığı anlaşılmıştır.
2. Sanık ... hakkında mağdurlar ...'e karşı kasten öldürmeye teşebbüse yardım suçundan kurulan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
3. İlk Derece Mahkemesince kurulan diğer hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.12.2018 tarihli ve 2017/343 Esas, 2018/408 Karar sayılı ilamı ile;
1. Sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik olası kastla yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 21/2, 62/1, 53. maddeleri gereğince 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
3. Sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüse yardım suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
B. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19.03.2021 tarihli ve 2019/4954 Esas, 2021/1030 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan Bakanlık vekili ve sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca sanıkların mağdur ...'e yönelik eylemleri yönünden haksız tahrik uygulanması yönünden eleştirilerek ve emanet eşyaları yönünden düzeltilerek esastan reddine mağdur ...'a yönelik beraat hükmü yönünden ise esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık ...'ın mağdur ...'a yönelik eyleminden dolayı beraat etmesinin hatalı olduğuna, sanıklar hakkında üst sınırdan ceza tayini gerektiğine,
B. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın suç işleme kastı bulunmadığına,
C. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suç vasfının kasten yaralama olduğuna, keşif yapılmadığına, eksik incelemeye, taksire, olası kast indirimi yapılması gerektiğine, haksız tahrikin derecesine,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
A. Tüm dosya kapsamına göre; sanıklar ... ve ...'ın akraba oldukları, suç tarihinden yaklaşık 1 ay önce ...'ın kız kardeşi ...'nın mağdur ... tarafından kaçırıldığı, yetişkin olan ...'ın ise ... ile rızası ile kaçtığını ve birlikte yaşamaya başladığını beyan ettiği, ... ve ...'ın bu birlikteliğinin ...'ın ailesi içerisinde rahatsızlık yarattığı, olay tarihinde ...'ın da içerisinde bulunduğu ...'ın kullandığı araç ile cadde üzerinde seyir halinde iken sanıkların mağdurları sabah 05.00 sıralarında bir mekandan çıkarken gördükleri, U dönüşü yaparak mağdurlara çok yakın mesafeye geldikleri, sanık ...'ın aracın camından mağdurları hedef alarak ateş ettiği; sanıkların eylemi neticesinde alınan Adli Tıp Kurumu raporlarında mağdur ...'un hayati tehlike geçirecek şekilde isabet aldığı, vücutta kemik kırıkları oluştuğu,bu kırıkların hayat fonksiyonlarını ağır derecede etkileyecek nitelikte olduğu, organlarından birinin işlevinin yitirilmesine yol açtığı, mağdur ...'in ise olaydan dolayı herhangi bir isabet almadığı anlaşılmıştır.
B. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanıkların savunma hakkına riayet edilerek adil bir biçimde yargılandıklarının anlaşıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik olası kastla yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Tüm dosya kapsamına göre, sanık ...'ın kullanmış olduğu araç içinde seyrederlerken sanık ...'ın yönlendirmesi ile mağdurların yakınına geldikleri, sanık ...'ın beyanına göre kız kardeşini kaçıran mağdur ...'i yanında mağdur ... ile görmesi üzerine suçta kullandığı silahı çıkararak 4 el mağdurlara hedef gözeterek ateşlediği sırada mağdur ...'in yanında bulunan mağdur ...'un da vurulma ihtimalinin gerçekleşmesinin öngörülmesi muhtemel değil mutlak bir netice olduğu, sanığın açığa çıkan kastının doğrudan kastla öldürme suçuna yönelik olduğu ancak eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden sanık hakkında mağdur ...'a yönelik olası kastla yaralama suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
D. Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüse yardım suçundan kurulan beraat hükmü yönünden;
Sanık ...'ın asli fail olan sanık ...'ın eylemine yardım eden konumunda olduğu ve mağdur ...'e karşı işlenen suç nedeniyle de yardım eden olarak cezalandırıldığı anlaşılmakla; sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüse yardım eden olarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden hakkında beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
E. Sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Tüm dosya kapsamına göre;
1.Sanık ...'ın kullanmış olduğu araç içinden sanık ...'ın silahını mağdurlara doğrultup ateşlemesi sonucunda mağdur ...'in yara almadığı anlaşılan olayda; 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, mağdurun isabet almadığı dikkate alınarak, alt sınıra yakın bir ceza verilmesi yerine, 12 yıl hapis cezasına hükmolunarak fazla ceza tayini,
2. Olay tarihinden bir süre önce sanık ...'ın yetişkin olan kız kardeşinin mağdur ... ile rızasıyla kaçmasının sanık yönünden haksız tahrik nedeni sayılamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında mağdur ...'e yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükümde haksız tahrik indirimi yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...'e, sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kurulan hükümler yönünden;
Katılan Bakanlık vekilinin temyize hak ve yetkisi olmadığı anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık ... hakkında mağdur ...'e karşı kasten öldürmeye teşebbüse yardım suçundan kurulan hüküm yönünden;
5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
C. Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kurulan hükümler yönünden;
Gerekçe bölümünde (C-D-E) bentlerinde açıklanan nedenlerle katılan Bakanlık vekili ve sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19.03.2021 tarihli ve 2019/4954 Esas, 2021/1030 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, sanık ...'ın mağdur ...'e yönelik eylemi yönünden aleyhe temyiz istemi bulunmadığından 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca takdiren Van 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.11.2024 tarihinde karar verildi.