"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/879 E., 2024/1148 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER: İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Red, temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin karar ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.02.2024 tarihli ve 2023/247 Esas, 2024/39 Karar sayılı kararı ile, a. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 53/1-2-3, 58/6-7. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına,
b.Sanıklar ... ve ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 10'ar yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.
2. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 03.04.2024 tarihli ve 2024/879 Esas, 2024/1148 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin ve sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz istemi özetle, sanıkların cezalarının yetersiz tayin edildiğine, takdirî indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine,
2.Sanık ... müdafinin temyiz istemi özetle, eksik araştırmaya, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesine ve haksız tahrik uygulanması gerektiğine,
3.Sanık ... müdafinin temyiz istemi özetle, eksik araştırmaya, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine,
4.Sanık ... müdafinin temyiz istemi özetle, iştirak derecesine, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine,
ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanıklar ... , ... ve ...'un katılan ile aynı köyden oldukları, sanıklar ... ve ...'in karı koca oldukları, hayvancılık işiyle uğraştıkları, bir büyükbaş hayvanlarının kaybolması nedeni ile şüphelendikleri katılan ... ile aralarında husumet bulunduğu, anılan olay ile ilgili olarak katılan hakkında hayvan hırsızlığı suçundan takipsizlik kararı verildiği, olay günü katılanın babası ile dışarda konuştuğu sırada 55 ... .. plaka sayılı bir aracın gelerek yanlarında durduğu, aracın şoför koltuğunda sanık ...'un yanında da sanık ...' in oturduğu, sanık ...' un katılana "... buraya geldi mi senin a... k... gelecek" dediği ve yanından ayrıldıkları, araç hareket ettikten sonra sanık ...'in katılana doğru kuru sıkı tabanca ile ateş etmeye başladığı, katılanın yere yattığı, araç olay yerinden ayrıldıktan sonra katılanın ayağa kalktığı, bu esnada sanık ...'ın ahırın arka tarafından gelerek "senin kökünü kurutacağım demedim mi" diyerek ateş ettiği, katılanın omuz bölgesinden isabet alarak hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, katılan hastaneye götürüldükten sonra sanık ...'in tekrar gelerek "... gittiler çık dışarı" diyerek seslendiği ve sanıkların olay yerinden ayrıldıkları anlaşılan olayda,
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, eylemin sanıklar ..., ... ve ... tarafından iştirak halinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, katılandan sanıklara yönelen haksız söz veya davranış bulunmaması nedeni ile haksız tahrik indirimi yapılmamasında isabetsizlik bulunmadığı, sanık ... hakkında takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına, sanıklar ... ve ... hakkında ise uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, katılan vekili ve sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Sanık ...'un aracında sanık ... bulunduğu halde katılanın evinin önünden geçerek aracını durdurduğu ve katılana "... buraya geldi mi senin a... k... gelecek" dediği ve yanından ayrıldıkları, araç hareket ettikten sonra sanık ...'in katılana doğru kuru sıkı tabanca ile ateş etmeye başladığı ve olay sonrasında sanık ...'in olay yerine dönerek "... çık, gittiler" dediği ve sanıkların olay yerinden ayrıldıkları anlaşılmakla, sanıklar ... ve ...'in sanık ...'ın katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs eylemine fiil üzerine müşterek hakimiyet kurmak suretiyle katıldıklarına dair somut bir delil bulunmadığı eyleme nedensel katkılarının müşterek faillik boyutuna ulaşmadığı ancak eylemlerinin manevi destek ve suçun işlenmesine yardımda bulunmak suretiyle asıl fail ...'ın suç işleme kararını kuvvetlendirdiği bu şekilde kasten öldürme eylemine 5237 sayılı Kanun'un 39 uncu maddesinin ikinci fıkrası (c) bendi kapsamında yardım eden sıfatıyla katıldıkları nazara alınarak sanıklar ... ve ... hakkında hükümler kurulması gerektiğinin gözetilmemesi yönünden hükümlerde hukuka aykırılık bulunmuştur.
IV. KARAR
A.Sanık ... Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, temyiz isteminin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B.Sanık ... Hakkında Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 03.04.2024 tarihli ve 2024/879 Esas, 2024/1148 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
C.Sanıklar ... ve ... Hakkında Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde (3.) numaralı paragrafta açıklanan nedenle katılan vekili ve sanıklar müdafilerinin temyiz sebepleri iştirak derecesi yönünden yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 03.04.2024 tarihli ve 2024/879 Esas, 2024/1148 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık ...'ın tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bafra Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.10.2024 tarihinde karar verildi.