"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/164 E., 2023/736 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260. maddesinin 1. fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2015/203 Esas, 2016/116 Karar sayılı kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 20.12.2022 tarihli ve 2021/657 Esas, 2022/19320 Karar sayılı ilâmı ile ''sonradan yürürlüğe giren lehe kanunun uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi'' nedeniyle bozulmuştur.
2. Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin bozma üzerine verdiği 03.10.2023 tarihli ve 2023/164 Esas, 2023/736 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kardeşi kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86. maddesinin 2. fıkrası, 86. maddesinin 3. fıkrasının (e) bendi, 62. maddesinin birinci fıkrası, 58. maddesinin 1. fıkrası ve 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi özetle; suçun suçun kendisi tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Mağdur ve sanığın kardeş oldukları, olay tarihinde mağdurun, sanık tarafından basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Sanık hakkında tekerrüre esas kabul edilen Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesi'nin 07.06.2014 tarihli, 2014/204 Esas, 2014/433 Karar sayılı kararının 25.04.2016 tarihinde kesinleşmiş olması ve kesinleşmeden sonra uzlaşma nedeniyle 04.11.2019 tarihinde düşme kararı verilmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın tekerrüre esas başkaca ilamı da bulunmadığı anlaşıldığından sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi hukuka aykırı bulunmuşsa da bu aykırılığın Yargıtay tarafından giderilmesi mümkün görülmüştür.
3. İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanığın eyleminin kardeşi kasten yaralama suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden söz veya eylem bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşılmakla sanığın temyiz diğer istemleri yerinde görülmemiş, hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.10.2023 tarihli ve 2023/164 Esas, 2023/736 Karar sayılı kararının 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan "Sanık hakkında Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/204 esas ve 2014/433 karar sayılı ilamıyla 25 gün
hapis cezası verildiği ve tekerrüre esas sabıkası olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı TCK.NIN 58/6. VE 7. MADDELERİ GEREĞİNCE MÜKERRİRLERE ÖZGÜ İNFAZ REJİMİNİN UYGULANMASINA ve cezanın infazından sonra 5275 sayılı CGTİK’in 108. maddesi gereğince DENETİM SÜRESİ BELİRLENMESİNE,'' cümlesinin hükümden çıkarılması suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.06.2024 tarihinde karar verildi.