"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/199 E., 2023/416 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.12.2015 tarihli ve 2014/299 Esas, 2015/433 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 14.10.2019 tarihli ve 2019/10774 Esas, 2019/18364 Kararı ile sanık aleyhine kazanılmış
haklarının korunmasına karar verilerek bozulduğu, bozma üzerine Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarihli ve 2019/487 Esas, 2022/132 Karar sayılı karar ile sanığın neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.04.2023 tarihli ve 2022/15048 Esas, 2023/2372 Karar sayılı ilâmı ile suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olması nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın 2 yıl 1 ay kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2023/199 Esas, 2023/416 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1 maddeleri uyarınca 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak sanığın kazanılmış hakkı göz önüne alınarak cezasının 2 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infazına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; sanığın eyleminin meşru savunma ya da meşru savunmada sınırın aşılması kapsamında kaldığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Mağdurun, ... ile ... Bar isimli iş yerinin işletmecileri oldukları, daha önceden mekanda sıkıntı çıkarması nedeniyle ...'in bar çalışanlarına ... ve ...'yı kastederek servis açmamalarını söylediği, servis açılmamasının bildirilmesi üzerine ... ve ...'nın meseleyi konuşmak üzere dışarı çıktıkları, bu sırada bara sanığın yanında ... ve ... olduğu halde eğlenmek amacıyla geldiği, içeri girecekleri sırada ...'in, ..., sanık ve ...'ya ''Siz buraya giremezsiniz'' dediği, bu sebeple ... ile sanık arasında tartışma çıktığı, daha sonra tartışmaya mağdurun dahil olduğu, tartışma esnasında sanık ve mağdurun birbirlerine sinkaflı küfür ettikleri ve ardından tarafların tabanca ile karşılıklı ateş etmesi sonucu sanığın karın ve ayak bölgesinden yaralandığı, yaşamsal tehlike geçirmediği, sanığın eylemi sonucu mağdura ise batın kısmına iki adet, sağ koluna bir adet, sağ ön koluna bir adet ve sol uyluğuna bir adet olmak üzere toplam beş kurşunun isabet ettiği, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunca düzenlenen 29.01.2021 tarihli raporda mağdurun batın bölgesine isabet eden kurşunların neden olduğu yaralanmaların ayrı ayrı yaşamsal tehlikeye neden oldukları, sağ kol ve uyluğa isabet eden kurşunların neden olduğu yaralanmaların basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinin bildirildiği olayda,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma müessesesinin uygulanması için saldırı teşkil eden ilk hareketin sanıktan kaynaklanmaması, saldırı ile savunma arasında orantılılık bulunması gibi kriterlerin aranacağı, oluşa ilişkin taraf anlatımlarının farklılık arz ettiği, tarafsız tanık anlatımının bulunmadığı, her iki tarafın da
yaralandığı somut olayda ise ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı hususundaki şüphenin sanık lehine yorumlanmasıyla sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği bu nedenle meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşulları oluşmadığından sanığın beraatine karar verilemeyeceği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2023/199 Esas, 2023/416 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.06.2024 tarihinde karar verildi.