"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/603 E., 2024/806 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Direnme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2024 tarihli ve 2024/603 Esas, 2024/806 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.02.2024 tarihli ve 2023/5893 Esas, 2024/1170 Karar sayılı bozma kararına karşı direnme kararı verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesiyle değişik 307/4. maddesi ile 6763 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede;
Mahkemece verilen direnme kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.03.2015 tarihli ve 2014/166 Esas, 2015/321 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/2-a, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.03.2015 tarihli ve 2014/166 Esas, 2015/321 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 17.10.2018 tarihli ve 2017/19780 Esas, 2018/15494 Karar sayılı kararıyla özetle savunma hakkının kısıtlanması, eksik inceleme ve hesap hatası neticesinde fazla ceza tayini nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.01.2023 tarihli ve 2018/932 Esas, 2023/22 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/2-a, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Bu kararın katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.02.2024 tarihli ve 2023/5893 Esas, 2024/1170 Karar sayılı kararıyla özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2024 tarihli ve 2024/603 Esas, 2024/806 Karar sayılı kararıyla 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca önceki kararda direnilmesi ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/2-a, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında eksik ceza tayin edildiğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine,
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına, suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın aşamalarda üzerine atılı suçu işlediğini kabul etmediği, katılanın kendisine yumruk atan kişinin yüzünü tam olarak göremediğini ancak eylemi gerçekleştiren kişinin sarışın, açık tenli, göbeksiz ve kemikli olduğunu beyan ederek sanığı fotoğrafından da teşhis edemediğini belirttiği, tanıkların olay anına ve suçun sübutuna ilişkin görgüye dayalı bilgilerinin bulunmadığı, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin varsayıma dayalı iddialar dışında mahkûmiyetine yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunduğundan; Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2024 tarihli ve 2024/603 Esas, 2024/806 Karar sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.02.2024 tarihli ve 2023/5893 Esas, 2024/1170 Karar sayılı bozma kararının, oy çokluğuyla DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
06.03.2025 tarihinde karar verildi.
KARŞI OY
İncelenen davada hukuki uyuşmazlık konusu olan husus mevcut delillerin sanığın mahkûmiyetin yeterli olup olmadığı yolundadır.
Her ikisi de vatani görevini yapan er olan sanık ve katılan arasındaki darp nedeniyle katılan TCK'nin 87/2-a maddesi kapsamında yaralanmıştır.
Aslında her ikisi de bir kavganın doğrudan tarafı değildir. Yine er olan ... ve ... arasında askeri gazinoda kavga olmuş bu kavga esnasında olay yerinde olan katılan aldığı yumruk darbesiyle yaralanmıştır.
Adlî Tıp Kurumu ilgili raporuna göre bu yumruk darbesi ile meydana gelen sonuç arasında illiyet bağı vardır.
Katılanın beyanı, tanık anlatımları dikkate alındığında olay yerinde sadece ve sadece sanığın fizikî özellikleri katılana yumruk atan kişiye uymaktadır.
Her ne kadar bazı tanıklar, katılanın askeri revirde de darp edildiğini söylemiş ise de bunu katılan dahil doğrulayan yoktur. Kaldı ki katılanın yaralanma sonucu kafasına almış olduğu darbe olarak belirlenmiştir.
Kimi tanıkların, "Batmanlı askerin yanındaki" kişi olarak betimlediği, tüm kişilerin özellikle kemik yapısı ve ten rengi ile ayrıksı olarak tanımladığı sanık hakkında bir şüphe kalmamıştır.
Bu gerekçeler ve dosya kapsamına göre sanık hakkındaki mahkûmiyet kararının onanması gerekir iken delil yetersizliği nedeniyle kararın bozulması yolunda görüş bildiren Sayın çoğunluğa katılmıyorum.