Logo

1. Ceza Dairesi2025/1186 E. 2025/1802 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezada yaş küçüklüğü indiriminin doğru uygulanıp uygulanmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olmasına rağmen mahkemece 15-18 yaş grubuna uygulanan indirim oranının kullanılmasının hatalı olduğu, 12-15 yaş grubuna uygulanan indirim oranı gözetilerek yerel mahkeme kararının bozulmasına ve yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi

SAYISI : 2022/140 E., 2024/89 K.

SUÇ : Kasten yaralama

KARAR : Mahkûmiyet

KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

İstanbul Anadolu 1. Çocuk Mahkemesinin, 15.02.2024 tarihli ve 2022/140 Esas, 2024/89 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 31/3, 52/3. maddeleri uyarınca 2.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272/3-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 15.02.2024 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 31.01.2025 tarihli ve 2024/16721 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.02.2025 tarihli ve KYB-2025/16945 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.02.2025 tarihli ve KYB-2025/16945 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

"Dosya kapsamına göre, kayden 13.10.2006 doğum tarihli olan suça sürüklenen çocuğun, suçun işlendiği 10.10.2021 tarihi itibarıyla 12-15 yaş grubunda olduğu ve 5237 sayılı Kanun’un 31/2. maddesi gereğince cezasından 1/2 oranında indirim yapılması gerekirken, 15-18 yaş grubunda olduğundan bahisle anılan Kanun'un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmemiştir."

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

1. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesinin; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.

2. 5237 sayılı Kanun'un "Yaş küçüklüğü

" başlıklı 31. maddesinin inceleme konusu ile ilgili ikinci fıkrası; "(2) (Değişik: 29/6/2005 – 5377/5 md.) Fiili işlediği sırada oniki yaşını doldurmuş olup da onbeş yaşını doldurmamış olanların işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamaması veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olması hâlinde ceza sorumluluğu yoktur. Ancak bu kişiler hakkında çocuklara özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur. İşlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin varlığı hâlinde, bu kişiler hakkında suç, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektirdiği takdirde on iki yıldan on beş yıla; müebbet hapis cezasını gerektirdiği takdirde dokuz yıldan on bir yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. Diğer cezaların yarısı indirilir ve bu hâlde her fiil için verilecek hapis cezası yedi yıldan fazla olamaz." şeklinde düzenlenmiştir.

3. İnceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; hükümlünün 13.10.2006 tarihinde doğduğu, bu itibarla 10.10.2021 olan suç tarihinde 12 yaşını doldurduğu ancak 15 yaşını doldurmadığı, bu nedenle 5237 sayılı Kanun'un 31/2. maddesi kapsamında bulunduğu belirlenmekle Mahkemece hükümlü hakkında belirlenen cezada yaş küçüklüğü sebebine dayalı indirim oranının (1/2) yerine (1/3) şeklinde hatalı uygulanması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan verilen İstanbul Anadolu 1. Çocuk Mahkemesinin, 15.02.2024 tarihli ve 2022/140 Esas, 2024/89 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

“Suça sürüklenen çocuğun kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereği 120 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

Suça sürüklenen çocuğun eylemini silahtan sayılan bir cisimle gerçekleştirmesi nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen temel cezadan 5237 sayılı Kanun’un 86/3-e maddesi gereği (1/2) oranında artırım uygulanarak 180 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

Suça sürüklenen çocuğun 12-15 yaş grubunda bulunması nedeniyle yaş küçüklüğü indirim sebebi uygulanarak suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 31/2. maddesi gereği (1/2) oranında indirim uygulanarak 90 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

Suça sürüklenen çocuğun lehine takdiri indirim sebebi uygulanarak suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi gereği (1/6) oranında indirim uygulanarak 75 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

Suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen gün karşılığı adlî para cezasının, suç tarihinde lehe olan 5237 sayılı Kanun’un 52/2. maddesi gereği günlüğü 20,00 TL’den olmak üzere paraya çevrilmesiyle 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına,”

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.03.2025 tarihinde karar verildi.