Logo

1. Hukuk Dairesi2022/1470 E. 2024/1896 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kadastro Mahkemesinin görevsizlik kararı üzerine Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen tapu tescil davasında verilen ret kararına karşı hangi kanun yoluna başvurulacağı hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Yargıtay'ın daha önce bozma kararı verdiği davada, bozma üzerine görevsizlik kararı verilmesi ve ardından asliye hukuk mahkemesince esasa ilişkin karar verilmesi nedeniyle, ilk defa esasa ilişkin verilen bu kararın Yargıtay denetiminden geçmediği, dolayısıyla kanun yolunun istinaf olduğu ve dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

...

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2017/301 E., 2020/218 K.

DAVACILAR : ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... vekili Avukat ...

DAVA TARİHİ : ...

HÜKÜM : Ret

Taraflar arasındaki tapusuz taşınmazın tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.

Dosya içeriğine göre;

1. Davacı ... tarafından davalılar aleyhine Sulh Hukuk Mahkemesinde 10.11.2006 tarihinde açılan tapusuz taşınmazın tescili davası, davaya konu taşınmaz hakkında tutanak düzenlenmiş olması nedeniyle Kadastro Mahkemesine aktarılmıştır. Kadastro Mahkemesince yapılan yargılama sonunda Mahkemenin 05.02.2014 tarihli, 2013/144 Esas ve 2014/20 Karar sayılı kararıyla, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; temyiz üzerine karar, Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 25.09.2014 tarihli, 2014/3771 Esas, 2014/8083 Karar sayılı kararıyla, hükme esas alınan teknik bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleri ile gösterilen nizalı taşınmaz bölümleri hakkında kadastro tutanağı düzenlenmediği, bu bölümler yönüyle kadastro mahkemesinin görevli olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur.

2. Bozma üzerine Kadastro Mahkemesince yapılan yargılama sonunda, Mahkemenin 01.03.2017 tarihli, 2016/6 Esas, 2017/2 Karar sayılı kararıyla, hükmüne uyulan bozma ilamı uyarınca hükme esas alınan teknik bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleri ile gösterilen nizalı taşınmaz bölümleri yönüyle mahkemenin görevsizliğine, görevli mahkemenin Fethiye Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi olduğuna karar verilmiş, hüküm temyiz edilmeksizin 26.05.2017 tarihinde kesinleşmiştir.

3. Görevsizlik kararı üzerine Fethiye 4. Asliye Hukuk Mahkemesince yapılan yargılama sonunda, Mahkemenin 16.10.2020 tarihli, 2017/301 Esas, 2020/218 Karar sayılı kararıyla, davanın reddine karar verilmiştir.

Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK'nın 373/4 üncü maddesi; “Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karar karşı temyiz yoluna başvurulabilir” hükmünü, Geçici 3/2 nci maddesi; “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun'un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 444 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.'” hükmünü içermektedir.

Yukarıda açıklanan Kanun maddelerinin düzenleniş amacı, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtaya yapılmakta olan temyiz kanun yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar iki dereceli kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla, Yargıtayın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.

Somut uyuşmazlıkta; kadastro mahkemesince yapılan yargılama sonunda, hükme esas alınan teknik bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleri ile gösterilen nizalı taşınmaz bölümleri yönüyle asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğuna karar verilmiş ve görevli mahkemece anılan karar sonrası esasa ilişkin olarak yargılama yapılarak bir karar verilmiştir. Bu durumda aleyhine kanun yoluna gidilen Fethiye 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 16.10.2020 tarihli, 2017/301 Esas, 2020/218 sayılı kararıyla ilgili olarak Yargıtayın daha önce esas yönüyle herhangi bir denetimi söz konusu değildir.

Mahkemenin esas yönünden verdiği ve daha önce Yargıtay görevli dairesinin denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ''İstinaf'' olup, görevli merciinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere İlk Derece MAHKEMESİNE İADESİNE,

07.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.